Deze week staat voor mij in het teken van de herinnering aan mijn moeder.
Op 23 oktober 1931 is ze geboren, 16 oktober 2017 is haar sterfdag.
Vier jaar geleden al weer; ze zou anders vandaag de leeftijd van 90 jaar hebben bereikt.

Mijn ouders worden steeds meer onderdeel van de geschiedenis.
Ze leven nog door in onze verhalen en herinneringen, maar er zijn al weer heel wat feesten en familiebijeenkomsten geweest waar zij niet meer bij waren.
Soms denk ik: “Kon ik dit nog maar even met ze delen” maar even zo vaak ben ik blij dat ze dingen niet meer mee hoeven maken.
Corona bijvoorbeeld; daar zou mijn moeder veel last van gehad hebben.
Mijn broer en ik constateerden tijdens ons dagje uit naar Zutphen dat haar die pandemie gelukkig bespaard is gebleven.

Vandaag een mooie foto van mijn moeder (met de geblokte jurk) samen met haar schoonzusje.
(klik op de foto voor een vergroting).
Mijn moeder hield van mooie kleren; ze staat op deze foto te stralen op splinternieuwe, witte pumps en in een nieuwe jurk met een bolero-jasje erop.
Hartstikke hip begin jaren ’60.
Mijn moeder en haar zussen noemden zo’n jasje een bollerootje, met de klemtoon op roo.
Het duurde jaren voordat ik ontdekte dat die twee begrippen voor hetzelfde jasje stonden.

Vanavond gaan we uit eten met mijn broer en schoonzus; dan denken we nog even terug aan de vele verjaardagen die we nog wél met mijn moeder hebben mogen vieren.