Er zijn van die dingen die ik uit mezelf niet doe.
Dat heeft ook een reden: het is vervelend en het kost tijd.
Tijd die ik beter kan besteden. Vind ik.

Maar als je dingen nooit doet, gaat het ook niet goed.
Neem nou bijvoorbeeld ons koffie-apparaat.
Hij geeft aan wanneer er water in moet, wanneer de bonen op zijn, wanneer er teveel koffiedik in het reservoir zit: overal zijn lampjes en symbolen voor en meneer wordt op zijn wenken bediend. Moet ook wel, anders krijg je geen koffie. De machine doet niks als er een symbool oplicht.

Af en toe moet het ding even een grondige schoonmaakbeurt: het binnenwerk er uit, aanslag verwijderen, alle onderdelen even in een sopje, dat soort dingen.
Bij een nieuw apparaat doet Gerard dat de eerste keren, want ik ben niet dol op nieuwe apparatuur en soms gaan dingen zomaar stuk als ik ze alleen maar vasthoud.
Na een paar keer vind ik dat ik dat ook moet kunnen en wordt ik ingewijd in de geheimen van het binnenwerk.
Klinkt spannend, is het niet.

Maar wanneer moet deze klus gebeuren?
Eigenlijk één keer in de maand.
Maar ik vergeet spontaan wanneer ik het ding heb schoongemaakt: zeer oninteressant, dus dat onthoud ik niet.
In mijn beleving heb ik ‘het net nog gedaan’, maar dat beleef ik na 8 weken ook nog zo, dus dat schiet niet op.
Wat bij mij het beste helpt: in het systeem zetten, dus op de kalender tijd reserveren.
Het hele jaar zet ik bij de laatste dinsdag van de maand: ‘koffie-apparaat schoonmaken’.
Dan gebeurt het ook.
Mijn vader zei het altijd al: “Ordnung muss sein.”

Gisteren was het de laatste dinsdag van de maand.
En wat is dan de waarde van de dag?
Dat het pas over vier weken weer hoeft.