Begun december kreeg ik de vraog of ik weer een stukkie wol inleveren veur de rubriek ‘Moi Noordenveld’ in het regioblad ‘de Krant’.
Dan ma’j schrieven over van alles en nog wat, ie zit niet an een thema vast.
D’r weur op mij rekend rond week 3.
Waor moe’j dan over schrieven?
’t Liefst wat actueels, vin ik.
Maor ja, tiedens een corona-lockdown gebeurt d’r niet zo veule.
Het weur een stukkie over mien ofspraok met de kapper; die gung niet deur vanwege corona.
Verder heb ik schreven over het dagelijkse ommetje en hoeveul meuite mij dat soms kost.
Allebeide underwarpen die ik al ies eerder op dizze website under de aandacht heb bracht, as trouwe lezer wee’j inmiddels al dat ik bewegen/sport een noodzaokelijk kwaod vin.
Het is goed veur mij, maor ik doe liever aandere dinge.
…… zunder krenten!
As de bewuste kraante in week drie op de deurmatte valt vin ik het altied wel spannend.
Stiet het d’r in? Of wordt het toch week 4?
Hebt ze het volledig publiceerd, of hebt ze wat weglaoten?
De limiet is 600 woorden, ik haar d’r dizze keer 599.
Dat het d’r in stun wus ik gustermorgen al toen Truus op de parkeerplaots bij de Jumbo zee: “Mooi stukje weer in De Krant!”
Woon ie niet in de buurte, maor wo’j de column toch graag eem lezen?
Hierbij een link naor het PDF met de titel: 2022.01.14 Pap zunder krenten
Wil je elke dag een melding als er een nieuw blog verschijnt?
Installeer dan de RSS-feed app op je telefoon of tablet.
Hier lees je hoe dat moet
Sinet
Ie hebt er weer wat moois van maakt 😉
Zeer herkenbaar!!
Willem
Vanof 1964 woon ik niet meer in Drenthe, maor zie het Drèents toch nog altied as mien moerstaol. Bij het deurlezen van je stukkie dacht ik opiens an mien pappe. Ak bij hum was dan kree’k hoe-langer-hoe-vaker te heuren “Willem mien jong, dat zegge wij zo niet meer” Umda’k niet dagelijks Drèents meer preut kreeg ik ok de ‘vernederlandsing’ van het Drèents niet meer met.
Waorum je stukkie mij an mien pappe deinken dee? Ik zul beslist gien pap zegt hebben, maor ‘brij’. Pap weur pas een beetie gangbaar woord midden jaoren ’50 en zat in flessen wel aj bij de papboer kopen kunden. Maor wat mien mamme kookte was nog altied brij.
Wa’k ok wal grappig vind is dat de melkboer echt een aander persoon was as de papboer. De melkboer bracht ’s m:orgens en ’s avends de melkbussen hen de melkfabriek en de papboer verkocht veural karnemelksepap, waw miesttied toch gewoon brij nuumden. en wa’k met smaaka t, zolang het maor niet opwarmd weur
.