We kennen in onze Nederlandse taal de uitdrukking: ergens  heilig  van overtuigd zijn.
In de viering in de Jacobskerk in Roderwolde ging het daar vanmorgen over.
We hoorden het verhaal van een profeet die in zijn vaderstad niet geliefd is.  Jezus spreekt in zijn eigen synagoge in Nazareth en strijkt zijn stadsgenoten tegen de haren in.  Ze zijn het absoluut niet eens met wat hij zegt; de emoties lopen vervolgens zo hoog op, dat hij door een woedende menigte bijna in een afgrond wordt gestort.
Maar, staat er dan, hij liep midden tussen hen door en vertrok.
Dit verhaal lezen? Lucas 4, het begint bij vers 16.

Emoties die hoog oplopen door heilige overtuigingen.  In onze tot op het bot verdeelde coronamaatschappij hoef je niet lang te zoeken naar voorbeelden.
En niet alleen op coronagebied: deze week nog werd maar weer duidelijk hoe mensen publiekelijk worden neergesabeld en weggetrapt als er fouten aan het licht komen.
En iedereen doet mee, ook de mensen met kilo’s boter op het hoofd.
Ziet op u zelve. Want je doet misschien geen onzedelijke dingen, maar ben je altijd zuiver op de graat*? Wie zonder zonde is werpe de eerste steen.

Het christendom is wereldwijd verbreid.
Het heeft veel goeds gebracht, maar het heeft ook heel veel ellende gebracht. Verdeeldheid gezaaid. Door heilige overtuigingen zijn er oorlogen uitgebroken, zijn mensen onderdrukt en weggezet.
Nu in Nederland de invloed van het christendom op de maatschappij behoorlijk afneemt, zou je misschien verwachten dat de verdeeldheid ook zou afnemen.
Maar, zo constateerden Gerard en ik vanmorgen bij de koffie, de verdeeldheid is er nog steeds.  Ook nu zijn er heilige overtuigingen die de emoties hoog doen oplaaien.
Het zit kennelijk in ons mensen om anderen koste wat kost te overtuigen van onze heilige overtuiging.
Je kunt je daarbij afvragen wat daar dan heilig aan is.
Heilig = is door wijding aan het goddelijke bijzonder gemaakt.

Tot besluit nog een mooie beeldspraak uit de overdenking van vanmorgen.
Voorganger Walter Meijles vergeleek de schreeuwende mensen die Jezus naar de afgrond duwden met onze eigen angsten en zorgen.
De angstgedachten en maar doormalende zorgen in ons eigen hoofd zijn als die opdringerige mensen die je naar de afgrond duwen.
Jezus zag ze onder ogen. Hij liep, vrij van angst, midden tussen hen door en vertrok. Hij liet zich niet intimideren en op voorhand veroordelen door de mensen.
Het in gebed benoemen van wat er zich in je eigen hoofd afspeelt en je bewust worden van deze gedachten is al een stap in de goede richting.

*En nee, graat is niet met een d. Dacht ik eerst ook, maar ik het het opgezocht.
Niet zuiver op de graat zijn betekent ‘onbetrouwbaar zijn’, ‘niet helemaal eerlijk zijn’.
De graat in deze uitdrukking is een visgraat. Niet zuiver op de graat werd gezegd van vis die niet helemaal ‘fris’ was, niet helemaal vers meer dus. De uitdrukking verwijst naar de kenmerken van verse vis, waarbij de ruggegraat en de kleinere graten stevig in het visvlees vastzitten. Bij minder verse vis zitten de graten losser; soms zitten ze zelfs helemaal los.
Bovendien is er bij niet-verse vis een rode verkleuring zichtbaar rond de ruggegraat; verse vis heeft deze verkleuring niet.