Vanmiddag zat ik op de bank met een breiwerkje naar de televisie te kijken.
Dat is op een doordeweekse dinsdag een grote uitzondering, maar ik hoorde vanmorgen iemand op de radio zeggen dat ik maandagavond iets gemist had, namelijk de aflevering ‘Tot de laatste snik’ in de serie Het uur van de wolf.
Dit stond er over in de TV-gids:
Veel oudere muzikanten worstelen met de vraag of ze niet moeten stoppen met optreden, maar Henny Vrienten had geen keus: hij moest stoppen vanwege gezondheidsproblemen. Jan Rot daarentegen treedt op tot hij erbij neervalt. Angela Groothuizen toert nog met de Dolly Dots. Bassist Rinus Gerritsen van de Golden Earring werkt aan een nieuw soloproject. Zanger Michel van Dijk maakt weer platen. Monique Klemann, zangeres van Loïs Lane, kan ook het niet laten. Zingen. Spelen. Zweten.
Geen spijt van mijn ongewone dinsdagmiddag.
Wat een mooie uitzending.
Je kijkt naar ras-artiesten, bijna allemaal de zestig gepasseerd, sommigen zelfs al in de zeventig.
Wat ze gemeen hebben is een niet te stoppen drang naar het podium.
Ze hebben plezier in het musiceren en beleven lol aan de interactie met het publiek.
Wat me vooral trof waren de interviews met de zusjes Klemann en Angela Groothuizen.
“Als oudere vrouw wordt je niet meer gezien. Je hebt een ouwe kop, dus je bent niet meer interessant.”
De vijf Dolly Dots (Ria Brieffies, de zesde Dot, is al overleden) staan in knalrode, strakke pakken een prachtige show te geven.
Sexy, maar niet bloot. Sexy Sixty, zeggen ze er zelf over.
En ja, niet meer superslank, maar wat een enthousiasme!
Zij laten zien: je wordt ouder, maar je hoeft je niet verstoppen.
Je mag er zijn, ook als je de zestig bent gepasseerd.
Gefascineerd zat ik te kijken.
Zij stralen uit: ‘Je leven is niet voorbij als je zestig bent; maak er wat van!’
Maar er waren ook tranen.
Jan Rot werd ook gevolgd en aan het eind van zijn optreden gaf hij nog een toegift.
“Mensen vragen aan mij hoe het komt dat ik zo positief blijf nu ik zo ziek ben. Dat zal ik uitleggen.
Stel: je bent op een fantastisch feest, je hebt het ontzettend naar je zin en dan belt je vader.
Hij zegt dat je onmiddellijk thuis moet komen. JA MAAR…het is nog zo leuk! Nou, zegt vader, nog een half uurtje dan.
Wat ga je dan in dat halve uur nog doen? Treurig in een hoekje zitten…?”
Hij spreidde zijn armen uit richting het publiek, kreeg een groot applaus en gaf nog een toegift.
Hij straalt uit: ‘Je leven is niet voorbij als je ziek wordt; maak er wat van!”
Via deze link kun je het programma bekijken, het duurt 55 minuten.
En voor de rest: maak er wat van!
Sinet
Het was idd een mooi programma met een lach en een traan.