23 februari: Hoog water.

Toen ik maandagmiddag naar huis reed vanuit Groningen zag ik het al: de sloten hadden niet genoeg ruimte, het water stroomde overal de weilanden in.
Dan is het tijd om even te gaan kijken bij het Lieverse diepje.
Als je van Roden naar Lieveren fietst kom je na het Mensingebos over een klein riviertje.
Tenminste….het grootste deel van het jaar is het een klein riviertje; het kronkelt door het stroomdal tussen de dorpen Lieveren, Roden en Peize.
In de zomer stelt het niet zo veel voor, dan groeit het haast wat dicht met gras en riet.

Maar als er veel regen valt, zoals in de afgelopen periode, dan treedt het beekje buiten zijn oevers.
Natuurlijk.
Als je dit verschijnsel aan de oevers van de Maas of de IJssel bekijkt, dat is dat meer spectaculair dan bij ons in Drenthe, maar ook dit vind ik altijd weer fascinerend.
Van het riviertje was gisteren niets meer te zien: het was één grote watervlakte.
Het mooie is dat het niet erg is als het gebied daar overstroomt, want dat is de bedoeling.
De landerijen rondom het beekje kunnen zo dienen als waterberging zonder dat de omgeving hier last van heeft.
Als je op de afbeelding rechts klikt krijg je een grote weergave.
Dan zie je hoe smal het riviertje anders is, want in het meer zie je de bomen en rietkragen, die normaal aan de oever staan.
De rietkragen op de voorgrond staan langs de kant van de weg.

Vanaf het bruggetje maakte ik een video-opname.
In het begin heb ik wat last van de wind en is het beeld niet helemaal scherp, maar als ik verder loop komt het goed.
Ook dan kun je de oeverbomen en -rietkragen zien en zie je waar het riviertje anders stroomt.
En dat het nu zo hard stroomt!
Ik kreeg er geen genoeg van.
Het mooiste beeld krijg je als het beeld op het hele scherm bekijkt.
Ik had iets langzamer moeten filmen…….maar ik hoop dat ik mijn enthousiasme kan overbrengen.