Donderdagmorgen.
Ik lig nog in bed en check op mijn telefoon het nieuws.
Oorlog: Rusland valt Oekraïne binnen.
De onrust die toen over me heen viel en de hele dag in mijn maag kriebelde ging niet weg.
De dag verliep zoals anders.
’s Morgens gewerkt.
Af en toe even op mijn telefoon kijken. 
O nee. Niet goed. O man.
’s Middag vrij, maar ik kon mijn draai niet vinden.
Zag foto’s van radeloze, bepakte en bezakte mensen.
Hoorde van vergaderingen van Europese hotemetoten, hoorde deskundigen de toestand bespreken.
De onrust ging niet weg, werd alleen maar erger; ik kon het niet van me af zetten.
Op de radio zei iemand: “Ik verlang gewoon naar komkommertijd…”
Merel Morre twitterde: “De macht van de één is de machteloosheid van velen.”
Ellen
Er zijn gewoon geen woorden voor wat er gebeurd is. Dit hadden we niet gewild. Dit had nooit mogen gebeuren ……….
Wim Bouter
Europa is de les van Roosevelt vergeten:
Speak softly but carry a big stick.