Tegenwoordig zijn er kinderen die meer dan twee oma’s hebben.
Dan zijn de ouders of grootouders gescheiden en zijn er bonus-oma’s.
Onze dochters hebben ook een derde oma, maar dat is niet door een scheiding ontstaan; hun derde oma is de jongste zus van mijn vader, mijn tante Trijn.
Op deze website komt ze regelmatig voorbij; ik zoek haar bijna maandelijks op en mede omdat mijn ouders er allebei niet meer zijn is ze voor mij erg belangrijk.
“Zij is toch een beetje onze derde oma” zei één van de dochters ooit.
De laatste zaterdag van februari is in onze agenda’s gereserveerd voor deze dag; vorig jaar kon het op dat moment niet vanwege de lockdown, toen hebben we elkaar eind augustus ontmoet.

Gistermorgen sprak ik met de dames af op de carpoolparkeerplaats bij Zuidlaren: vandaaruit reden we met onze auto naar Klazienaveen en rond 10.00 uur zaten we aan de gezamenlijke koffie.
Voor het eerst sinds twee jaar hebben we elkaar weer omhelsd en vastgehouden.
Op zo’n dag ontmoeten drie generaties elkaar.
Waar tante Trijn en ik anders de dag vullen met gesprekken over vroeger, over onze familie, het laatste nieuws over de royals en de kinderen, zijn de gesprekken op derde 0ma-dag anders van toon.
De dames leven in een heel andere wereld dan tante Trijn en ik zit er wat tussenin.
Zij vertellen bijvoorbeeld over hun werk en over hun beleving van wat er allemaal in de maatschappij gebeurt.
Hoe de telefoon een hoofdrol speelt in hun leven, nog meer dan bij mij het geval is.
De gesprekken verlopen ongecontroleerd en we springen de hele dag van de hak op de tak.
Over cremeren of begraven en dat je het daar van te voren met elkaar 0ver moet hebben.
Over het zelf maken van een trouwjurk en over een staaroperatie.
Neef Paul komt nog even langs en doet ook een duit in het ‘hak op de tak’-zakje: dat de voetbalclub FC Klazienaveen is samengegaan met de Zwartemeerseboys en of dat wel zo’n goed idee is…

Maar het is voornamelijk erg gezellig.
Rond half één gingen we lunchen bij ‘de Witte Olifant’ midden in het winkelcentrum van Klazienaveen.
Naast het elkaar weer knuffelen is het weer uit eten kunnen, zonder QR-code deze keer, toch wel iets om na de coronapandemie even bij stil te staan; we genoten gisteren van onze nieuw herwonnen vrijheid.

Toen we na de thee tevreden over de erg gezellige dag afscheid namen bleek dat we onze royalty gesprekken wel gemist hadden.
‘Wat is er aan de hand met Marc van der Linden?’ vroeg tante Trijn.
Daar bellen we dan binnenkort wel even weer over.

Meer lezen over voorgaande edities van deze dag?
Hierbij twee links:
30 augustus 2021 Een porkie van bijna twee
1 maart 2o2o Derde oma-dag.