Vandaag is het nationale collegadag.
“Wie bedenkt dat dan?” vroeg ik me af.
Als je op internet zoekt kom je op een flitsende pagina.
Daar lees je dat deze nationale collegadag een initiatief is van een arbeidsbemiddelingsbureau en een reclamebureau.
Ze doen een aantal suggesties: een quiz, een gezamenlijk beweegmoment, een bingo……
Vanmorgen was ik aan het werk.
Rond de klok van tien hebben we altijd even een gezamenlijk koffiemoment, met z’n vieren deze keer, even bijpraten.
Mijn nuchtere Groningse en Drentse collega’s hadden eigenlijk geen idee bij de nationale collega-dag.
We hebben het eigenlijk te druk voor bingo en quizen.
Maar we delen wel lief en leed.
Als er ziekte is proberen we de gaten die in het rooster vallen op te vullen, als iemand vrij wil schuiven we met onze werkdagen.
We kennen elkaars achtergrond en nemen elkaar soms in vertrouwen over zorgen thuis.
Gewoon een aantal vrouwen die met elkaar één secretariaat vormen, samen de schouders er onder zetten en na een griepgolf na twee weken buffelen de achterstand weer hebben weggewerkt.
Als je op je werk bent is het iedere dag collega-dag.
Daar hebben we geen reclame- of arbeidsbemiddelingsbureau voor nodig.
By the way: als je niet op je werk bent is het ook heerlijk.
‘Even-geen-collega-dag’.
In het kader van ‘Lentis in beweging’ was het vandaag ‘Wandel naar je werk-dag’.
Als er nou één dag was dit jaar waarop je niet graag wandelt naar je werk was het volgens mij vandaag: in de stromende regen en harde wind reed ik vanmorgen naar Groningen, blij dat ik niet hoefde te fietsen. Laat staan wandelen!
Dit laat ook gelijk zien dat het goed is om te bewegen, maar dat je dat niet moet koppelen aan één dag.
Wandel naar je werkdag is toch sowieso geen optie als je 12 kilometer moet lopen?
Dan ben je twee uur onderweg…..
Iedere datum heeft wel een bijzonder tintje tegenwoordig.
In 2018 verbaasde ik me al over de dag van de hamburger; daarover schreef ik toen een blog en koppelde dat gelijk aan het recept van de lekkerste hamburger die ik ken, namelijk de gehaktbal met uien van mijn moeder.
Als je die plat slaat heb je ook een hamburger.
Benieuwd naar dat recept? Hierbij een link naar dat blog uit 2018.
Willem
Wandel naar je werkdag; in de tijd dat ik nog mijn dagen sleet ‘achter het bureau’ fietste ik als regel naar mijn werkplek. Ideaal als je het grootste deel van de dag stilzit en weinig lichamelijke inspanning pleegt.. Voordeel was dat we een sportruimte hadden op het werk waar ik me na mijn fietstocht (ca 19 km) kon douchen. Het weer was daarom van ondergeschikt belang, want in die kleedruimte had je ook een tas met ondergoed en je fietskleding droogde er overdag wel. En de terugtocht ’s avonds was goed om je hoofd even leeg te maken.
En dan die ‘bijzondere dagen’. Maar goed dat je niet overal een vrije dag voor krijgt, want dan had je waarschijnlijk iets van het vijfdaagse werkjaar en ging je, ter afwisseling na je pensionering vijf dagen per week werken, allemaal in het kader van eens een ander gevoel te hebben en zo’n vijfdaags werkjaar moet ergens van gefinancieerd worden.