8 april: “As ie nooit bij de Jumbo boodschappen doet….”

Sinds februari ben ik plaatjes aan het sparen voor het ‘Historisch stickeralbum’ dat de plaatselijke Jumbo heeft uitgegeven.
In het blog van 16 februari lees je er alles over; hierbij een link.
Inmiddels is die spaaractie uitgegroeid tot iets groots in Roden, het is een enorm succes.
Veel mensen zijn verwoed aan het sparen en plakken gegaan.
Er werd driftig geruild onderling; in appartementencomplexen werden speciale ruilmiddagen georganiseerd.
Verder is er een Facebook-ruilpagina en de plaatjes worden zelfs op Marktplaats aangeboden.

Ook ik ging met een aantal mensen aan het ruilen.
Die reageerden op het blog ‘Elk zien meug’
Op een vrijdagmiddag ging ik langs bij Marijke en op een maandagavond kwam Annelies bij mij; we konden op die manier onze verzameling mooi aanvullen.
“Ik kijk ook even voor mijn schoonmoeder…”
Iemand vertelde dat onder de ouderen in het dorp niet iedereen even scheutig was met het ruilen van dubbelen.
“As ie nooit bij de Jumbo boodschappen doet, krie’j die plaaties van mij ok niet.”

Toen ik nog zo’n 80 plaatjes moest maakte ik een lijstje.
Louisa wilde met mijn overzichtje wel even in haar dubbelen kijken en Hetty zou dan ook nog even langskomen.
Hetty had ook het lijstje van Jansje bij zich en Louisa keek gelijk ook even voor de buurman.
Toen moest ik nog 50.
De volgende dag kreeg ik een foto van Louisa.
Had de buurvrouw gestuurd; we zagen de buurman gebogen over zijn stickeralbum.
“Zo blij als een kind…” stond er bij.

`…. de goede fee in actie….

Op de cantorij vroeg Klaas of wij samen ook even konden ruilen.
Tuurlijk. Ik ging gezellig op de koffie. Klaas kreeg een heleboel dubbelen van mij en ik hoefde er toen nog maar 30.
Bij Jansje ging ik theedrinken, van Marijke kreeg ik nog wat door, Annelies had nog wat….. en toen hoefde ik er nog maar 10!
Vanmorgen deed ik weer boodschappen bij de Jumbo.
Ik kreeg 10 zakjes mee.
Dan kijk ik ook gelijk even op de lijstjes van Klaas, Marijke, Louisa, Jansje en Hetty.
Niet voor Annelies, want die heeft haar album inmiddels vol!
Verder gooide een goede fee nog vier zakjes in mijn brievenbus: nu hoef ik er nog maar 7.

Wat een schot in de roos, dat album.
Wij zijn hier komen wonen in 1989, dus wij  hebben zo’n 30 jaar van de geschiedenis van Roden en omstreken meegemaakt.
Maar er zijn Rodenaren die zelf op die plaatjes staan!
Die nog weten dat het zwembad is aangelegd.
Of die de mensen die vroeger het dorp bevolkten nog hebben gekend.
Die nog weten waar al die mooie gebouwen stonden waarvan er best al veel zijn afgebroken.
Klaas bijvoorbeeld is hier geboren en getogen en vertelt mooie verhalen bij de plaatjes.

Een hele mooie bijvangst van de actie zijn de onderlinge contacten die door de levendige ruilhandel ontstaan.
Dat konden we wel even weer gebruiken na die schrale corona-jaren.