12 april: Kortweg ‘De club’.

In de kantlijn aan de rechterkant zie je een overzicht van de meest recente blogs, daaronder vind je de reacties.
Willem reageert het vaakst en is de laatste tijd hofleverancier.
Zijn laatste reactie ging over de snoeprolletjes KING en FAAM naar aanleiding van mijn verhaal over tulpen en stophoest.
Hilarisch vind ik zo’n verhaal over de ‘apartheid’ tussen de hervormden en de gereformeerden van vroeger.
We maken er tegenwoordig grapjes over, maar toen was het echt bittere ernst.

In mijn jeugd in Hoogersmilde waren de verschillen ook nog groot, maar er was al wel enige vorm van samenwerking; de verenigingen van de ‘grote jeugd’ van 16 jaar en ouder werden in de jaren ’70 al samengevoegd onder de naam IKJ-club (Inter Kerkelijke Jeugd), voor ons kortweg ‘de club’.
De club is in mijn herinnering één van de leukste onderdelen van mijn jeugd in Hoogersmilde.
Op het hoogtepunt bestond de IKJ uit meer dan 60 leden en het was het toppunt van gezelligheid.
Voor ons dan hè? En in die tijd dan hè?
Kampeerweekenden naar een grote jeugdherberg, uitwisseling met andere, soortgelijke clubs waar je dan twee nachten logeerde bij mensen thuis, een grote uitvoering mét toneel*  één keer per jaar en natuurlijk de wekelijkse vrijdagavondbijeenkomst na de verplichte catechesatie.
Voor de pauze discussieerden we over van alles, dat was het serieuze gedeelte en na de pauze deden we spelletjes, quizen en weet ik wat al niet meer.
Bij de afbeelding: een stukje uit mijn fotoboek van 1981, corvee (nog in de nachtpon) tijdens het kampeerweekend in Schipborg.
(klik op de foto voor een vergroting).

Het zal je niet verbazen dat uit die IKJ heel wat verkeringen zijn voortgekomen.
Alle vier de stellen van onze oude vriendenclub uit Hoogersmilde zijn ontstaan op de club.
Allemaal langdurige relaties met allemaal dezelfde achtergrond, hetzij hervormd, hetzij gereformeerd.
Waar mijn ouders nog moesten vechten om als gereformeerde jongen met een hervormd meisje te mogen trouwen, was men in onze tijd al blij als hij of zij ‘van de kerk’ was.

Soms wordt er wat besmuikt gereageerd als ik vertel over mijn beschermde en ietwat oubollige jeugd in Hoogersmilde.
Dat kan mij niet zoveel schelen.
Mijn jeugd in Hoogersmilde en de grote rol die de kerk daarin speelde hebben mij gevormd tot wat ik nu ben en vormen de basis voor de verdere ontwikkeling in mijn leven.
Wat wij toen hadden als kerkelijke jeugd in Hoogersmilde is er tegenwoordig niet meer.
Niet meer in Roden, maar in Hoogersmilde ook niet meer.
Na veertig jaar koester ik de herinneringen en de ‘vriendschap van 8′ die daaruit is ontstaan.
Die houdt al meer dan veertig jaar stand.
Binnenkort weer een feestje in Beilen.
Bijpraten.
En wie weet….nog wat oude koeien?

* Meer weten over zo’n toneeluitvoering?
Lees dan het blog ‘Chinese theecelemonie‘ uit 2017.

TIP: Deze week is ‘de week van de Arbeidsvitaminen’ op Radio 5.
De hele dag alleen maar verzoekplaten; niet van bedrijven maar medewerkers van goede doelen.
Mis het niet!