Vorige week las je zoals gewoonlijk iedere dag een blog, maar die stonden allemaal al een week klaar: we vierden een weekje vakantie in Casa Grada* in Westerbork.
Daar hebben we geen vaste computer. Natuurlijk heb ik dan mijn tablet mee, maar het linken en plaatsen van afbeeldingen handigt mij op dat apparaat niet zo. Je las dus niet de actuele waarde van de dag, maar die van voorgaande dagen.
Maar ook als ik er niet over schrijf hebben mijn dagen waarde. In Westerbork schreef ik een aantal blogs over ons weekje vakantie. Eenmaal thuis maakte ik de verhalen af met links en foto’s, dus de komende dagen lees je tussen de actuele blogs door over o.a. Koningsdag en de Drentse Tulpenfietsroute.
Driekwart jaar mogen we ons nu eigenaar noemen van ons vakantiehuis. Inmiddels weten we de weg in het huis en in Westerbork. In de ruimtes achter de knieschotten staan kratten met spullen die we dagelijks gebruiken en die we dus niet iedere keer hoeven mee te nemen uit Roden, zoals daar zijn Maggi, gasaansteker, nootmuskaat en vaatwastabletten. En theedoeken. En talloze andere dingen die op het lijstje ‘Dit-is-al-in-Westerbork’ staan. Waren we in het begin een halve dag bezig om in te pakken voor een paar dagen Westerbork, tegenwoordig hebben we aan een dik uur genoeg.
…. lammetjes bij de Börkerstroom….
Fietsend en wandelend verkennen we heel langzaam de omgeving van Westerbork. Langzaam, want als we daar zijn willen we ook handwerken, lezen en puzzelen. Inmiddels heeft Gerard lampjes bij het trapje naar het terras aan het meer neergezet. Bijna iedere avond gingen we om 23.00 uur bij het water zitten. Jas aan, sjaal om, sterren kijken. Als we niet praten is het dan helemaal stil; steeds weer een sensatie. Dat komt natuurlijk ook omdat het geen hoogseizoen is en het park niet vol zit; in de zomer hoor je veel meer pratende en lachende mensen. De vorige eigenaren hadden nog wat spullen laten staan achter de schotten. Zo vonden wij een aantal fakkels, waarvan we er op een avond twee uitprobeerden. Ze brandden als een fakkel ;).
De rest bewaren we voor een avond waarop we er met ons voltallige gezin van kunnen genieten.
En verder…. hebben we vooral genoten van de vrije tijd.
We kregen nog wat bezoek van familie die ons huis nog niet hadden gezien, we zagen de bomen en struiken langzaam groen worden, we bewonderden de lammetjes in het weiland achter ons aan de Börkerstroom en we sloegen het drukke gedoe van mussen, koolmezen en merels gade.
Lente in Drenthe.
* Meer weten? Zie info.
Willem
Nou ben ik in de 8 jaar dat ik in Westerbork heb gewoond met zeer grote regelmaat geweest op wat nu het Timmerholt heet; mijn vader had daar twee percelen weiland waar de koeien ’s zomers regelmatig geweid werden. Maar in mijn herinnering was de Börkerstroom maar een smal stroompje. Wel diep en er groeiden heel veel plompebladen en soms zag je ook nog wel eens het vrij onaanzienlijk gele bloemetje ervan verschijnen.
Die Börkerstroom liep westwaarts uiteindelijk uit in de Beilerstroom en in oostelijke richting naar Orvelte. Waar de stroom uiteindelijk eindigde in oostelijke richting heb ik nooit uitgezocht. Er was ook geen noodzaak toe, want die kant op had mijn vader geen grond en het was sowieso een gebied dat niet hoog op mijn zwerfagenda stond.