een alternatief voor 'de waan van de dag'

26 mei: Kroketten of een gebakken ei?

Bij mijn concepten stond nog één blog over onze vakantie eind april in Westerbork.
Schoonzus Ali attendeerde ons destijds op de uitgezette tulpenroutes in Drenthe.
Eén van die routes was een fietsroute van 34 kilometer die o. a.  langs Zwiggelte kwam.  Vanuit het Timmerholt fietsten we naar een ANWB-paddestoel op die tulpenroute; na drie er kwartier fietsen hadden we nog geen tulp gezien,  maar hadden we al wel door kleine dorpjes/gehuchten gefietst langs mooie boerenerven met oude huizen.

In Hijken wilden we lunchen.  Bij de brug over het Oranjekanaal vonden we een etablissement; eenmaal binnen werden we welkom geheten door een vriendelijke Drent, die ons gelijk al waarschuwde dat hij ons niet veel bijzonders kon voorzetten. “De vrouw is even naar de winkel. Een kroket kan ik nog wel bakken en een ei ook nog wel, maar dan houdt het wel op”. Wij hadden daar geen moeite mee. Aan de stamtafel naast de Telegraaf en het Dagblad van het Noorden aten we een lekker broodje met twee kroketten. Geen flitsende ober,  geen hippe rap op de achtergrond,  geen carpaccio en clubsandwiches, maar gewoon een tube mosterd op tafel.

Aan het Oranjekanaal vonden we het eerste tulpenveld.  Mooi!  Je waant je in Noord Holland.  Toen fietsten we al in de buurt van onze vroegere woonplaats Hoogersmilde. We zwaaiden naar het huis van zwager en schoonzus op de route,  we fietsten een oud-collega van Gerard achterop en zagen een tijdje de contouren van de good old televisietoren aan de horizon .

Halverwege de fietstocht  kwamen we bij ‘de Tulpenpluktuin Drenthe’ in Brunsting. Daar was het een drukte van belang. Best een rare gewaarwording, want je fietst tijdens deze tulpenroute langs verkeersluwe wegen en fietspaden.  Een enkele auto en een paar trekkers kruisten ons pad.  (klik op de foto voor een vergroting) . Wij lieten de tulpen mooi  in hun tuin staan, maakten foto’s van de uitgestrekte kleurige tulpenvelden en zochten Casa Grada weer op.  We zaten nog even in de zon aan het water en sloten onze april-vakantie af met een etentje in buffet restaurant Warrel in Westerbork.

“Morgen weer naar huis” verzuchtten we na het eten bij een kop cappuccino.
“Ja. En volgende week weer aan het werk. ”
Maar we bleven niet zuchten hoor.
De ervaring leert dat je de draad zo weer oppakt en dan ook wel weer geniet van ‘gewone’ dagen.
Immers : a normal day is a lucky day!

Naschrift: de tulpenroutes kon je rijden tot 6 mei.
Als je daar nu rijdt zijn de tulpen allemaal gekopt.
Maar volgend voorjaar zijn ze er weer.
Hierbij een link naar de website ‘Tulpenpluktuin Drenthe’, daar vind je alle benodigde informatie.

Vorige

25 mei: Ze weten niet wat ze doen.

Volgende

27 mei: Wat muziek met je doet.

  1. Willem

    Waar in Bruntinge is die foto genomen. Ik ben in Bruntinge geboren en opgegroeid, maar herken niks op deze foto. Nou woon ik daar al niet meer sinds midden jaren ’50, maar kwam er toch nog wel regelmatig.
    Op het bord op de foto wordt verwezen naar Brunsting (omgeving Beilen). en dat klopt ook beter met de route die ik uit jouw verhaal heb kunnen reconstrueren.
    Waarschijnlijk een tikfoutje gemaakt, of is Bruntinge al zover opgestoten in de vaart der volkeren dat het de woordenlijst van de de autocorrectie gehaald heeft. Lijkt je eerlijk gezegd niet het geval.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Type de getallen in cijfers in onderstaand vak * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén