Vorige week kwam Carlijn bij ons eten, een spelletje doen en bij kaarslicht genieten van een warme zomeravond.
Ze had een klein cadeautje mee, gekregen van Sam, een schoolvriend van haar.
Sam heeft ooit voor mij een melkkan met 6 bekers van boerenbont (oud model) gered van het grof vuil “Zulk servies heeft je moeder toch….?” en veroverde daarmee voor altijd een warm plekje in mijn hart.
Nu was het een Drentse scheurkalender van 2022.
Voor een maaltijd die al begon op 1 januari van dit jaar komt deze mosterd in augustus natuurlijk rijkelijk laat, maar het laat zich nog prima eten.
Er staan foto ”s genomen in Drenthe op de kalender blaadjes.
Natuur, huizen, dieren, weerfotos, Van alles en nog wat.
Ingestuurd door Drenten, maar ook door fotografen van buiten de provincie grenzen.
We scheurden de afgelopen weken steeds meerdere blaadjes per dag af, bekeken ze en gooiden ze bij het oud papier; als we bij de actuele datum zijn aangekomen hangen we hem in de wc naast de kalender van beroepsmopperaar Maarten van Rossem; het baken in de zee van kennis en onwetendheid zou Philip Freriks zeggen.
Willem
Da’s dan een naodiel daj niet meer in Drenthe woont; hier in de Liemers zuj gien Drèentse klenders integen kommen in de boekhandels.
Maor a’k wat wieder in ’t jaor een keer in Drenthe kom, za’k toch ies even in een boekhandel snuien gaon