In 1996 werd in Borger het ‘Boomkroonpad’ geopend; het bestaat dus al meer dan 25 jaar.
Daar waren wij nog nooit geweest.
Voor iemand die Drenthe altijd zo op de voorgrond plaatst is dat best gek, dus wij gingen dat goedmaken: woensdag 5 oktober bezochten wij dit fenomeen.
Dit staat er over op de hun website:
Hoog tussen de bomen op de Hondsrug ligt het Boomkroonpad.
Een pad van 125 meter lang.
Vanuit de worteltunnel loop je tussen de bomen door naar een punt van 22,5 meter hoog.
Vroeger keek je hier uit over de bossen, nu sta je letterlijk tussen de boomkronen, waar de vogels fluiten en de eekhoorns leven.
Na de draaideur kwam je eerst door de worteltunnel, een soort ‘onder de grond wereld’.
Daar zag je hoe o.a. dassen en konijnen wonen; ook zagen we mollen en regenwormen voorbijkomen.
Na de tunnel begonnen we met trappen beklimmen. Onderweg lees je informatie over vogels en andere dieren die in het bos wonen.
De trappen zitten allemaal aan elkaar vast als een soort stelling en op het hoogste punt kun je dan nog in een soort torentje twee trappen omhoog.
Als je het hoogste punt hebt bereikt ben je 22 meter hoog en kijk je over de boomtoppen.
Je zou denken dat je dan heel ver kunt kijken, maar dat is niet zo: je ziet één grote groene zee van bladeren en takken.
Het waaide een beetje en als je zo dicht bij de boomtoppen staat zie je hoe de groene massa heen en weer beweegt in de wind.
Er waren voor een doordeweekse woensdag best veel kinderen en we zagen onderweg ook al veel witte nummerborden: was ist los?
Ik vroeg het een Duitse vader en die vertelde dat ‘es Schul-feriën war in Nordrhein Westfalen.
Ach so. Vandaar.
Het maakte het park erg levendig: voor jonge kinderen is er veel te beleven en te ontdekken, menig gezin trok met rugzakjes het bos in voor een speurtocht.
Wij maakten ‘de bomenwandeling’ door het bos met gemarkeerde gele schildjes. Daar hoorde een foldertje bij; af en toe stond er op zo’n geel bordje een nummer en dan leerde je hoe die bomen heetten en wat hun kenmerken zijn. Of je kreeg informatie over een bosven, of over wat er gebeurt met omgevallen bomen.
Daarna maakten we nog een fietstocht, maar dat past allemaal niet op één blog.
Wordt vervolgd.
Geef een reactie