Op de Boelen Bitterballen Bijeenkomst kreeg ik iets bijzonders van nicht Jannie.
Zij had het trouwboekje van opa en oma Boelen bij zich; we keken er samen in en verbaasden ons over verschillende dingen.
Opa Henderikus Boelen trouwde op 9 juli 1921 met oma Hillechien Alting. Zij was nog maar 17 jaar toen ze trouwde met opa; hij was ook nog splinterjong, hij was 19.
Hun eerste kind Jacob werd geboren op 29 oktober 1921. In die tijd was zo’n kindje vier maanden na het huwelijk een schande.
Opa was daar later in zijn leven wel duidelijk over: “Al die lui die niet huufden te trouwen hebt gewoon geluk had.”
Zo ist.
Verder viel ons op dat er twee Jannen stonden bij de rij kindernamen.
Hun eerste zoon Jan is geboren op 29 september 1923 en overleed op 12 september 1924; oma was toen 7 maanden zwanger van dochter Jantje die werd geboren op 24 november van dat jaar.
Wat een drama moet dat geweest zijn….Jan was toen bijna een jaar oud.
Het vierde kind dat in 1926 werd geboren heette gewoon weer Jan.
Elf kindernamen staan er op pagina 4.
De oudste geboren in 1921, de jongste in 1944.
De eerste kinderen hadden allemaal één naam, de jongste had er maar liefst drie: daarmee waren alle broers en zussen van het echtpaar alsnog benoemd.
Wat een gedoe was dat ook vroeger met die namen.
Alle genoemde personen die in het trouwboekje staan zijn inmiddels overleden.
Er is één foto waar ze allemaal op staan: die is gemaakt op 9 juli 1946 toen opa en oma 25 jaar getrouwd waren.
Bij alle namen ken ik de gezichten en de verhalen; ik weet met wie ze getrouwd zijn en hoeveel kinderen ze kregen.
Honderd jaar later sta ik met het trouwboekje in mijn handen.
Een stukje familiegeschiedenis.
Aan het einde van de BBB zei Jannie: ‘Hou jij dat boekje maar hier. Je hebt meer met dat soort dingen dan ik.”
Ik zal er zuinig op zijn.
Op dit blog schreef ik al eens verhalen over opa en oma Boelen.
Hierbij twee links:
Enny
Ook ik kreeg meer dan 1 naam omdat de laatste (9 de) was . Groet Enny
Willem
Bij mijn weten een goed (Midden-?)Drents gebruik; kinderen maar een naam geven. Wij waren thuis ook met 8 kinderen en alleen mijn beide oudste zussen hebben een tweede naam gekregen. Ook vanwege vernoemen; de beide grootmoeders heetten Jantje en twee Jantjes in het gezin is niet echt handig, dus werd bij de twee Jantjes nog de naam van de grootvader toegevoegd; Willemina en Arendina. De roepnaam van de jongste werd Janny. Dit tot ergernis van de grootmoeder naar wie ze vernoemd was. Van haar mocht het desnoods Jantje II worden, maar die vorm van naamgeving vonden mijn ouders wel geschikt voor de koeien, maar beslist niet voor hun kinderen.
Ja , het vernoemen stak vroeger nauw.