In het Engels is er één woord voor ‘broers en zussen’: sibling.
Kinderen uit hetzelfde gezin.
In het Nederlands is voor dat begrip geen woord beschikbaar, maar van vaste lezer Willem hoorde ik de term ‘brussen’.
Die houden we er in: éėn keer per jaar trek ik een dag op met mijn broer, Brus-dag dus.
Vrijdag 25 november lag al een tijdje vast in onze agenda’s.
Toen ik hem vroeg of hij al iets in gedachten had kwam hij met de oude hanzestad Kampen; een stadswandeling en een bezoek aan de historische sigarenfabriek ‘de Eenhoorn’.
Hij regelde daar een rondleiding waar we om 14.00 u terecht konden.
Vlak voor we de auto wegzetten zag ik al ‘iets moois/iets ouds’ tussen de bomen door schemeren, dus toen het parkeerkaartje betaald was gingen we dat eerst opzoeken, nog vóór de koffie.
Het bleek de ‘Broederpoort’ te zijn, een stadspoort uit 1465.
Kampen was in de veertiende en vijftiende eeuw een belangrijke en machtige stad binnen het Hanzeverbond: “het Rotterdam van de Middeleeuwen”.
Maar toen moesten we ook nodig koffie.
In de oude binnenstad vonden we een tafeltje in Konditorei Smit, gevestigd in een Jugendstill-pand uit 1900.
En daar hadden ze ook nog hazelnootschuimgebak.
Na de koffie zochten we eerst de IJssel op; een brede rivier met een mooie haven waar ook een oude ‘koggewerf’ te vinden is.
We maakten een wandeling langs de rivier, bekeken de mooie, grote schepen die er lagen en daarna was het al weer tijd om te lunchen.
We bestelden allebei een ‘soep-zooitje’: een kom heerlijke, ouderwetse uiensoep met een plat broodje.
Aan ons bezoek aan het sigarenfabriekje wijd ik binnenkort een apart blog, dat kan er vandaag allemaal niet meer bij.
Er zijn in Kampen drie stadspoorten bewaard gebleven, dus die andere twee gingen we ook nog opzoeken: de Koornmarktpoort en de Cellebroederspoort.
Meer weten over deze prachtige restanten van de stadsmuur? Hierbij een link naar de website ‘Ditisleuk.nl‘ met foto’s, informatie en een YouTube-video.
We maakten nog een wandeling langs de gracht en namen nog een afzakkertje in een stadscafé waar we het 1-0 zagen worden.
Onze gezamenlijke liefde voor geschiedenis is de kapstok waaraan deze dag wordt opgehangen, maar onze onderlinge gesprekken vormen ook een essentieel onderdeel van deze dag.
Over het gezin dat wij vormden met onze ouders en over opa’s en oma’s.
Over Hoogersmilde en de kerk van vroeger.
Onze eigen gezinnen en de kinderen.
Over voortschrijdend inzicht in de Zwarte Pieten discussie, over Matthijs van Nieuwkerk, woke, Black Fryday. muziek…..
Je snapt wel: aan een dag hebben we amper genoeg.
Aan het eind van de dag gingen we samen uit eten bij Van der Valk in Emmeloord.
Dat etablissement was al helemaal aangekleed in kerstsfeer.
Vinden we allebei belachelijk vroeg.
“Wat ’n verstaand.’
Onder ‘brussen’ heb je aan een half woord genoeg.
Vorige ‘brus-dagen’:
2019: Catharijneconvent Utrecht
2020: niet ivm corona
2021: Gorssel en Zutphen
Willem
Voor iemand denkt dat ik de term ‘brussen’ zelf bedacht heb; nee, jaren geleden, toen ik nog werkte, hoorde ik het eens en was al weer diep weggezakt in de krochten van het (onder)bewustzijn. Maar zoals het vaker gaat; opeens wordt het deurtje weer
geopend. Dus als iemand zicht opwerpt als bedenker van die term; de oorsprong ervan moet in ieder geval liggen voor mijn pensionering in 2009.