Het was ongewoon rustig dit weekend in huize Waninge.
In onze agenda stond bij zaterdag 26 november al een half jaar ‘Sinterklaasfeest’, maar omdat Gerard nog niet vrij was van coronaklachten moesten we dat afblazen. 
Verder konden we ook nergens heen want Gerard mag er nog niet uit, dus we bleven thuis en hadden niks. 
Raar. 
Geen boerenkoolstamppot voor 8 personen, geen full-house en geen slapers.
Het duurt altijd even voordat ik me daar bij heb neergelegd.
Natuurlijk: we hebben een nieuwe datum gepland en dan gaan we het alsnog vieren. 
Maar als je de hele week aan het dichten en inpakken bent geweest en je hebt je zitten verheugen op één van de leukste avonden van het jaar is het ineens vreemd leeg.

‘Ruhe im Zelt’ placht mijn vader dan te zeggen. 
Ik maakte een grote pan uiensoep en probeerde de heerlijke smaak van het Soep-zooitje van gisteren te benaderen. 
Verder zette ik een aantal blogs in de grondverf, maakte mijn mailbox leeg, speelde een half uur accordeon en at ter compensatie van het gemis van het Sinterklaasfeest te veel suikerbeesten en pepernoten. 
Het tweede zakje kikkers en muizen borg ik weg. 
Voor over twee weken…..