Op 25 november was ik met mijn broer een dag in Kampen.
Toen we onder de Koornmarktpoort doorliepen stond er in de zijmuur een deur open.
Achter die deur was een lange, stenen trap en bovenaan die trap brandde licht.
We vroegen ons niet af of het wel mocht, maar begonnen met het beklimmen van de trap.
Spannend vond ik!
Toen we halverwege de trap waren hoorden we iemand rommelen met materiaal.
“Is daar iemand? Mogen we boven komen?”
Het mocht.
We kwamen op een soort overloop waar iemand dozen versleepte.
“Je mag wel even komen kijken, hoor. We zijn hier bezig met het inrichten van een escaperoom. Die gaan we volgend voorjaar aan het publiek aanbieden: de basis is nu klaar, maar nu moeten we het verder vorm gaan geven de de details verder uitwerken.”
Oh mann.
Wát een buitenkans!
Middenin de toren was een compleet ingerichte verdieping met overal zitjes met tafels en stoelen in verschillende stijlen. Er lagen oude kaarten en brieven, aan de muur hingen schilderijen en wapens en er was een geheimzinnige schouw.
Als je verder liep kwam je nog bij een schuifdeur waar een geheime gang achter zat waar mysterieus schijnsel te zien was: flakkerend licht en bewegende schaduwen.
“Gebruik je dan de geschiedenis van Kampen als verhaal voor deze escape room?” vroeg ik de jongeman die daar bezig was. Ja, dat was wel de bedoeling.
Achteraf was het misschien niet helemaal de bedoeling dat wij daar kwamen kijken, maar ik vond het fantastisch.
Wanneer krijg je nou de gelegenheid om binnen in zo’n middeleeuwse stadpoort te kijken!
Die ochtend had ik bij de Broederstadspoort nog tegen Henk staan oreren: “Zou je in zo’n gebouw ook kunnen wonen? Zou het nog ergens voor gebruikt worden?”
Mijn vragen waren met ons onverwachte inkijkje in de stadspoort allemaal beantwoord.
Ik liep nog onderzoekend rond op de ingerichte bovenverdieping toen ik in mijn enthousiasme iets tegen mijn broer riep, maar het bleef stil.
Die was de stenen trap al weer afgedaald; hij had van de nieuwe escaperoom de uitgang al gevonden.
PS
De ets die Theo van Beijeren beschrijft in zijn reactie stuurde hij me via de mail.
Gaat als bonus bij dit blog:
Theo van Beijeren
Heel bekend, die poort!
In mijn studententijd kregen we vlakbij die poort college (oude KNIL-kazerne).
Onder die poort ben ik vaak richting IJssel gelopen.
Er hangt een mooie ets van de poort op mijn werkkamer.
Helaas kan ik daar geen kopie van in dit bericht plakken…