Twee boeken nam ik mee naar Gran Canaria, het boek van Hank Heijn en een detective van Peter Robinson.
Daar verheugde ik me op, hij is één van mijn favoriete schrijvers.
Het was een deel uit de serie over ‘Inspector Banks’; de eerste 200 bladzijden las ik in het vliegtuig op de terugreis.
Wát een schrijver.
Gelijk vanaf het begin word je het verhaal in gesleept en je moet je echt losrukken van de pagina’s als je naar de wc moet. Of moet koken of andere onbelangrijke dingen doen, want je wilt maar één ding: het boek uitlezen.
Het begint met een telefoontje van Maggie naar de politie die vertelt dat in het huis tegenover haar een vrouw wordt mishandeld.
Als de p0litie gaat kijken vinden ze inderdaad een hevig bloedende vrouw in de gang, maar als ze vervolgens op zoek gaan naar de dader komen ze in een kelder waar een dood meisje op een matras ligt. Later vindt men in die kelder en om het huis nog meer lichamen van vermiste meisjes.
Een man met een zieke geest.
Als je niet van de gruweldaden van Marc Dutroux had geweten, had je gedacht: wie verzint zoiets….
Gedurende het verhaal leer je Maggie wat beter kennen, je leest over de achtergronden van Lucy, de vrouw van de dader, die helemaal niet op de hoogte was van wat zich onder haar dak afspeelde.
Verder lees je over hoe het verder gaat met de politieagente die de bij de aanhouding van de dader haar collega verloor en die de verdachte in haar woede bijna vermoordde.
Was het noodweer? Of wordt ze vervolgd wegens toebrengen van zwaar lichamelijk geweld?
Ondertussen worstelt Banks in zijn privéleven met de omgang met zijn ex en zijn nieuwe liefde Annie, die ook zijn collega is.
Peter Robinson schrijft een verhaal dat zich zomaar bij jou in de straat kan afspelen.
Met gewone mensen, die dingen goed doen, maar ook fouten maken.
Je hoeft als lezer geen partij te kiezen voor ‘de goeden’ en ‘de slechten’; er worden gewone levens beschreven en je kunt je overal wel iets bij voorstellen.
Je hebt meededogen met kinderen die al met 10-0 achterstaan als hun leven begint, omdat ze in een gezin worden geboren met ouders die niet sporen.
Je leeft mee met de agente die ontspoort na de heftige gebeurtenissen bij de aanhouding en je vindt Banks een hork in zijn omgang met Annie.
Maar je vindt hem ook zielig als zijn ex zwanger blijkt te zijn van haar nieuwe minnaar.
Je snapt Maggie als ze meewerkt aan een interview aan een grote krant en tegelijkertijd vind je haar een oliebol omdat ze zich laat gebruiken door de pers.
Ondanks dat je gelijk al weet wie de dader is, blijft het boek spannend tot op het laatst.
Waarom wordt dat ene vermiste meisje niet gevonden?
Wist die Lucy echt niet wat er allemaal in die kelder gebeurde?
Een échte thrilller, een échte aanrader!
Geef een reactie