6 mei: Twee woorden, negen letters.

Twee woorden, negen letters staat in ons gezin voor ‘duurt lang!’
Want o, want duurde het lang vandaag!
Voordat het begon had ik al appjes in de Royalty-Gezusters-app: ‘Kroning van Charles III! Kijken jullie ook al!?!’
Nee man, ik moest eerst de ramen buitenom nog wassen, maar om 11.30 uur zat ik op de bank: vanaf toen geen spreekuur meer.
Borduurwerkje erbij, telefoon erbij, genieten.

Wat bijzonder om te zien.
Regelmatig werden mijn ogen vochtig of had ik kippenvel.
In Nederland zijn ‘kerk’ en ‘staat’ gescheiden; bij ons is de inauguratie van de koning een heel andere plechtigheid dan in Engeland, waar de plechtigheid plaats vindt in een kerkdienst.
Met koren, orkest en orgel.
De kroningstraditie van de Britse monarch gaat terug tot voor het jaar 1000. De belangrijkste elementen van de ceremonie zijn al te vinden in een beschrijving van de kroning van koning Edgar van Engeland in 973. Bij elke kroning wordt de plechtigheid iets aangepast, (zo werd hij na de reformatie vertaald van het Latijn naar het Engels) maar de elementen en de volgorde zijn hetzelfde gebleven.
We zagen alles in kleur voorbijkomen: the coronation chair met de stone of scone, de scepter, de kroon, de zalving…… het was stilmakend en indrukwekkend.

Ondertussen kwekten we in de app heel wat af.
Waar zit ons koningspaar eigenlijk?
Over het prachtige gospelkoor dat ons allemaal verraste met een prachtig ‘Alleluja’ en over het ouderwetse woord ‘nooddruftig’ dat mij aan Martha en Myra Hamster deed denken (Fabeltjeskrant) , die altijd druk in de weer waren voor de ‘zieke, zielige en nooddruftige dieren’.
Annette wist nog een sappig detail over de persoonlijk begeleider van Charles; die liep in een kilt achter de koning om zijn mantel te dragen. Een erg knappe man; er zijn vrouwen die bij een bezoek aan Charles meer onder de indruk zijn van hem dan van de koning.
Verder vonden we dat prinses Ann inderdaad beter op een paard paste dan in een koets.
En natuurlijk over Louis, de 5-jarige kleinzoon van Charles die omstandig zat te geeuwen.
We leefden mee met het koningspaar dat pas in de koets weer naast elkaar mocht zitten: zij hebben het samen erg leuk en zullen elkaars nabijheid vast gemist hebben. Raar idee dat die twee vanavond in bed nog wat giechelig na liggen te praten over deze ontzettend serieuze aangelegenheid.

Wat vond ik het mooist? De uitvoering van ‘Zadok the priest’ tijdens de zalving achter kamerschermen, het verfrissende ‘Alleluja’ van het gospelkoor en de doedelzakken bij Buckingham Palace.
Om half drie wilde ik de TV uitzetten, want toen had ik wel genoeg gezien vond ik.
Maar toen werd er nog nagepraat over de ceremonie en dat wilde ik ook allemaal weten.
En er waren beelden van die prachtige optocht!
En van de duizenden mensen die naar de balkonscene ‘stroomden’ in de stromende regen.
En toen kwam dat hele balkon vol royals nog……om 15.45 uur zei Jeroen dat het afgelopen was en kon ik pas weg om boodschappen te doen.

Duurt lang ja, maar het was in onze ogen (de RG) zeer de moeite waard.
Zeer binnenkort gaan we deze Coronation-day uitgebreid met elkaar evalueren, want eind deze week ga ik met de RG een dagje uit: we bezoeken met z’n vieren een koninklijke locatie.
Blog volgt.