Het ‘seizoen’ is weer begonnen: afgelopen zondag was ik voor het eerst dit jaar weer gastvrouw in de Catharinakerk.
Dit keer geen ’toeristendienst’. Onze kerk was opgenomen in de Open Atelierroute van het kunstenaarscollectief VerKuNo*; schilder Hans van der Mark had zijn werken opgehangen op schermen langs de zijmuren.
De meeste bezoekers die op zo’n middag binnenwandelen komen voor de kunst en lopen met een papier met informatie bij de panelen langs.
Af en toe maak ik een rondje in de kerk en bied de aanwezigen een pepermuntje aan.
Een vrijblijvende manier van contact: mensen zien dat ik een ‘gastvrouw-badge’ op heb dus als men iets wil vragen dan kan dat.

Tussendoor zit ik met mijn breiwerkje op de achterste rij onder het orgel, zorg voor thee en heb het gezellig met deze en gene die even naast mij komt zitten.
Maar ik zat niet zoveel die middag.
Er kwam een aantal vragen over de connectie tussen de bewoners van de Mensinge en de kerk, over de gemetselde cryptes die zichtbaar zijn door een glazen plaat en over de witte pleisterlaag: waarom zit die niet in deze kerk?

Er was een mevrouw die al een poosje weduwe was en haar man erg miste.
Dan gaat het niet om de kerk en ook niet om de kunst, maar om een luisterend oor.
Verder was er een meneer die erg geïnteresseerd was in de huidige kerkgemeenschap. “Wordt hier nog gekerkt?” Toen ik hem vroeg naar zijn kerk-verleden wilde hij een verhaal beginnen, maar hij werd gehinderd door aan de ene kant de pepermunt en aan de andere kant een loszittend kunstgebit…. ik moet mensen ook niet eerst een grote Wilhelmina-pepermunt geven en daarna vragen gaan stellen.

Er was ook tijd genoeg voor een praatje met schilder Hans wiens werk in de kerk hing.
Toen ik hem vroeg naar wat hij zelf het mooiste/bijzonderste werk vond nam hij mij mee naar een schilderij dat qua opbouw en materiaal heel ingewikkeld was geweest, daar had hij zelf ook heel veel plezier aan beleefd. Het heet ‘Look out from hidden spot‘.
Dit staat er over zijn werk op zijn eigen website:

Mijn werken zijn kenmerkend door de intensieve zoektocht naar allerlei materialen, gereedschappen en technieken.
Ik werk al schrapend, schurend, wegvegend, spoelend en snijdend.
Het toepassen van ongebruikelijke materialen uit de omgeving, doeken tegen elkaar aan te plakken en weer los te laten karakteriseren mijn werkwijze.
Toeval en gestuurde actie gaan hand in hand in mijn werken op doek, papier, karton, paneel en board.
Meer weten? Hierbij een link naar zijn website.
Hij was enthousiast over het kerkgebouw: ”Het is een eeuwenoud gebouw, maar de inrichting is modern; daar past mijn kunst heel goed bij!”

Toen ik even na vijven thuis kwam was Gerard al weer terug van de wedstrijd Groningen-Ajax.
Die had in totaal maar 9 minuten geduurd…..

Meer weten over VerKuNo? Hierbij een link naar hun website.