Aan het einde van het nieuwsbulletin gistermiddag om 17.00 uur zei de nieuwslezer: “En dan schakelen we nu over naar weerman Marco Verhoef voor een ‘slecht-nieuws-gesprek’……
Op Instagram zag ik een post van een Spaanse toerist hier in Nederland.
Hij zag fietsers met blote armen en benen in de regen fietsen en had daar een foto van gemaakt.
“On their bike in the rain. The weird Dutch: “We’re not made of sugar..!”
Vanmorgen sprak ik collega/vriendin Jacquelien die nuchter constateerde dat ze niets te klagen had.
“Ik zit niet met drie kinderen in een voortent op een camping, ik heb een dak boven mijn hoofd en als ik wil kan ik zelfs de kachel aanzetten.”
Zo ist.
Jammer, maar het is niet anders.
Omdat het eigenlijk alleen maar negatief is als het over ons Nederlandse zomerweer gaat, stuur ik je vandaag door naar een video op YouTube onder de titel: “How to survive the Dutch weather.”
Deze video tovert gegarandeerd een lach op je gezicht; herkenbaar en ontzettend grappig.
Hierbij een link: geniet er van.
We zitten niet veel buiten op Waninge Plaza en de bloemen in de tuin staan een beetje te verpieteren.
Dit weekend maakte ik al een klein bloemstukje voor één van de dochters en gistermiddag haalde ik een paar mooie bloemen naar binnen zodat we er toch nog een beetje van kunnen genieten.
Mijn advies op deze eerste, verregende dag in augustus: denk als Jacquelien én…..zet de bloemetjes binnen!
En het allerbelangrijkste: zeur niet over het weer.
petra1945
Echt Ada, mij hoor je niet klagen. OK, ik ben liever droog dan nat. Maar deze temperaturen — een verademing!
Willem
De verwondering van de Spaanse toerist deel ik niet; gewoon pragmatisch ermee omgaan; als je weinig kleding aan hebt , kan ook weinig kleding nat worden. Je verplaatsen moet je toch en thuis wachten droge kleren.
Heb jarenlang de ruim 18 km tussen mijn woonplaats en mijn werkplaats per fiets afgelegd. Alleen ’s winters wilde ik nog wel eens het ov nemen of pakte de auto. Wat me bijgebleven is dat het betrekkelijk zelden voorkwam dat je constant regen onderweg had. Regenkleding droeg ik dan ook nooit, want na een kwartier fietsen was je ook doornat, maar dan van het zweet. Wel altijd een petje bij me, want als brildrager met sterkte van min 10, is regen bepaald onaangenaam. Het scheelde wel dat ik op het werk kon douchen en daar droge kleren aan kon doen en waar mijn fietskleren konden drogen.
Alice Fokkema-van Dijken.6
Wat weer een verrukkelijk stukje over ’t weer!!!
Gewoon genieten, Ada.