Half juli kreeg ik via de app van Carlijn een klein lijstje van spulletjes die ze graag mee wilden nemen op vakantie en het laatste ding wat daar op stond was ‘opa’s bag of organising’.
Dat ding brengt bij mij altijd een weemoedig gevoel teweeg en dat verdient wat meer uitleg.
Toen we in 2015 de caravan (die nog van mijn ouders was geweest) moesten verkopen omdat het met Gerards gezondheid niet zo goed ging, kwamen we bij het opruimen van de vakken en kastjes de hele geschiedenis van het kamperen weer tegen, wat mijn ouders al sinds de jaren 50 van de vorige eeuw deden.
Zakken vol met handige dingetjes waar geen mens ooit nog wat mee doet.
Een EHBO-trommeltje met jodium dat in 1990 al over de datum was.
Mierenpoeder van een bedrijf dat al 20 jaar failliet is.
Niet geaarde snoeren en stekkers.
Een tas vol met haringen en scheerlijnen, dunne pennen en verstafte zwarte elastieken.
En een zak vol keurig opgevouwen plastic zakjes die nog als afvalzakjes gebruikt kunnen worden.
We hadden een deel van de inventaris in de caravan laten zitten, maar ook heel wat weggedaan.
Je kunt niet alles bewaren. Gelukkig hebben we de foto’s nog.
Maar één ding heb ik uit nostalgische overwegingen uit de caravan gehaald en bewaard; het valt onder het hoofdstuk ‘ ku’j zölf wal maken’.
Het is een opbergzak die mijn vader nog zelf heeft gemaakt op hun Singer-naaimachine. Die zak hing aan een stang in de voortent en daar gingen de folders, kaarten, puzzelboekjes, en kranten in.
De opbergzak kwam in 2015 op zolder te liggen met de gedachte “Misschien komt hij ooit nog van pas.”
Misschien ook niet.
Wegdoen was voor mij ‘a bridge too far….’
De superhandige opbergzak gaat altijd mee als één van de dochters gaat kamperen; het oude ding doet nog jaarlijks dienst.
Trouwens, als mijn vader de titel van dit blog had gelezen zou hij denken dat het niets met hem te maken had. Opa sprak Nedersaksisch, Nederlands en vloeiend Duits, maar bijna geen Engels.
In mijn beleving past ‘bag of organising’ niet bij mijn vader.
Maar wel bij onze dochters.
Mooie combi.
Vandaag is mijn vaders geboortedag; we zijn hem nog lang niet vergeten.
Geef een reactie