Ons fietsavontuur langs de Donau begon in Passau.
Om 16.00 uur konden we inschepen in het MS Prima Donna, maar wij waren er al rond de middag: tijd om nog even de stad te verkennen.
Twee doelen stelden we ons: een bezoekje aan de sint Stephansdom en op zoek naar de zogenaamde ‘Drei flüsse eck’, het punt in de stad waar drie rivieren bij elkaar komen: de Inn, de Donau en de Ilz.
Die doelen werden ruimschoots gehaald. Er bleef zelfs nog tijd over voor een pizzapunt op een terrasje; konden we nog mooi een half uurtje ‘mensen kijken’. We zagen drommen toeristen aan ons voorbij trekken met koffers, in groepjes, al dan niet met gids en ook al veel fietsers.

In de dom vonden we de eerste martelaar Stephanus in het hoofdaltaar, omgeven met de gebruikelijke pracht en praal die we kennen van de katholieke kerken.
Het punt waar de drie rivieren bij elkaar komen vond ik fascinerend.
De Inn komt uit Oostenrijk en was een beetje bruin/gelig, de Donau was groen/grijs.
In ieder geval niet ‘schön blau’ zoals de wereldberoemde wals veronderstelt.
De Ilz is vergeleken met de andere twee rivieren maar een klein stroompje en voedt de Donau met helder water.
Bij het drie-rivieren-punt komen die drie kleuren bij elkaar; dat kun je goed zien op de foto hier links die ik maakte van het informatiebord: wij stonden op dat moment bij die rode punt.
Gerard maakte een filmpje: hierbij een link. (ik ben de mevrouw met de jurk en het witte vestje).

De geschiedenis van Passau begint al voor de Romeinse tijd, toen daar een nederzetting van een Keltische stam was. De samensmelting van de Donau en de Inn vormt al sinds de prehistorie een belangrijk knooppunt voor verkeer en handel. De Romeinen bouwden er het fort Boiodurum en maakten de stad onderdeel van hun ‘limes’: de grens/verdedigingslijn van hun rijk.
Op zulke plekjes maak ik altijd even deel uit van de geschiedenis en laat ik tot me doordringen hoe lang hier al mensen wonen, werken en leven.

Het zal je niet verbazen: ik had daar nog uuuuuren kunnen rondlopen, maar ‘het regime’* van de bootreis riep ons.
We reden naar de boot, zetten onze koffers en fietsen aan boord en brachten de auto vervolgens naar een parkeerplaats in Passau.
Van daaruit werden we met een bus weer naar de boot gereden  en installeerden we ons in onze hut.

Begonnen!

De reclamebeelden van deze reis lieten een cabine zien met grote ramen, zodat je vanuit je bed over de Donau keek, maar wij hadden iets minder betaald en zaten een dek lager met een patrijspoort in onze kamer. Dat was op zich niet zo erg, want je bent immers niet veel aan boord. Toen we ’s avonds aan het diner zaten voeren we Passau al uit: de fiets-cruise was begonnen!
* blog volgt.

Benieuwd naar andere blogs over deze reis?
Hierbij een link naar deel 1  onderaan dat blog vind je een overzicht van alle blogs in deze serie.