Vanmorgen in de viering van onze PKN-gemeente begon voorganger Sijbrand van Dijk zijn overdenking met een citaat uit een vergadering van de redactie van een religieus blad waar hij kort geleden bij was. “Waarom schrijven wij eigenlijk?” werd gevraagd. Eén van de antwoorden was: “Wij maken de geest scherp!” waarop een ander zei: “Daar ben ik het niet mee eens. Er zijn al veel te veel geslepen geesten in deze wereld. Geesten die precies weten hoe het zou moeten en wat er zou moeten gebeuren. Scherpe geesten zijn niet onze oplossing; die konden wel eens ons grootste probleem zijn.”

In de viering van vanmorgen stond het verhaal centraal van de vraag van de Farizeeën en de Herodianen aan Jezus of men al dan niet belasting moet betalen. Het antwoord van Jezus begint met een vraag: “Wiens beeltenis en wiens tekst staat er op de munt?” “Van de keizer” is het antwoord.
“Geef dan de keizer wat van de keizer is en geef aan God wat van God is.”

Ook in onze maatschappij van scherpe geesten wordt vaak gevraagd om te kiezen.
Ben je voor of tegen Israël?
Ben je voor of tegen de Palestijnen?
Ben je voor of tegen de boeren?
Het antwoord op die vraag is vaak veel genuanceerder dan alleen Ja of Nee.
Bij de vraag over de belasting/de munt gaat het eigenlijk om iets anders.
Geef aan God wat van God is. En dat is jouw hele leven. Jij bent de beelddrager van God; zijn opschrift staat in jouw leven.
Dat betekent een levenshouding van telkens weer opnieuw beginnen, beseffen dat je in verband staat met mensen, met God en dat noemen we het verband van de liefde. Het is de bedoeling dat wij de liefde van God leven.

We deelden vanmorgen brood en wijn tijdens het avondmaal; daarover sprak de dominee aan het einde van zijn overdenking de wens uit ‘dat geslepen geesten gevoede harten worden’.
We zongen een mooi lied dat paste bij de maaltijd van de Heer; het was het lied nr. 388 ‘Voor ieder van ons een plaats aan de tafel’.
Boven de notenbalkjes stond ‘Jazz-waltz’; dat was niet wat ik hoorde toen wij het met de gemeente zongen. Hierbij een link naar een uitvoering op de website Petrus.

Zaterdag las ik in het Dagblad van het Noorden de column van Daniel Lohues, die hij de titel ‘Gezellig’ meegaf.
In zekere zin past dat verhaal bij deze viering. Hierbij een link naar zijn website.

Een foto van die notenbalkjes in het liedboek vind je op het Instagram-account van deze website. (klik op het icoontje rechts bovenaan de kantlijn.)