5 november: Een prachtig mooie dag.

Vrijdagmorgen 3 november rijd ik om 08.30 uur van onze oprit af voor een reis van iets meer dan een uur naar Klazienaveen.
Daar zal ik natuurlijk tante Trijn ontmoeten, maar deze vrijdag ook nicht Anja, de dochter van mijn vaders broer Henk.
Het is soepkippenweer; de ruitenwissers doen hun nuttige werk.
Voor Emmen regent het niet meer en na Emmen, ter hoogte van Erica, breekt de zon even door de wolken heen.
En net op dat moment zingt Daniël Lohues op Radio 5 “Een prachtig mooie dag!”
Met vleugelties van keersevet, vlieg ik naor de zunne….

Om 09.45 uur sluit ik tante Trijn in mijn armen en even later komt ook Anja binnen.
Koffie met heerlijk hazelnootschuimgebak.
Anja: “Je neemt een hap en het smelt/verdwijnt gewoon in je mond al..!”
Dat zegt overigens nog niks over de calorieën; die verdwijnen meestal niet zomaar.
We pakken de draad van vorig jaar gewoon weer op; bekijken elkaars foto’s, smullen van de daarbij horende verhalen en ondertussen horen we elkaar uit over de kinderen/kleinkinderen.

Op deze foto nog 3 en 5….

Tante Trijn heeft haar trouwfotoboek van zolder gehaald.
Ze trouwde in augustus 1969 met ome Wim. Anja was toen 6 en ik 8.
We zien het bruidspaar bij het huis van de bruid, in het gemeentehuis en in de kerk.
We zien onze grootouders, onze ouders en onszelf met onze broertjes als gasten op het feest.
Een prachtig tijdsbeeld.
Minirokken en getoupeerd haar.
Wat heerlijk om bij zo’n boek familieherinneringen op te halen en te delen.

Verder verloopt de dag volgens een vast stramien: we gaan lekker lunchen bij ‘de Olifant’, drinken nog een kopje thee en rond vier uur vertrekt Anja weer naar Hengelo en ik naar Roden.
Eigenlijk nog lang niet uitgepraat, maar we zijn allebei al 60+ en willen liever niet in de drukke avondspits rijden en voor het donker thuis zijn.
Onze moeders zijn er niet meer, maar gelukkig hebben we tante Trijn voor zulke dagen; samen met haar delen we familieherinneringen, met een lach én een traan.

Over deze jaarlijkse mini-familiedag schrijf ik al blogs vanaf 2015.
Toen was mijn moeder er nog.
Hierbij  een link naar dat eerste blog uit 2015, van daaruit kun je via een link onderaan het verhaal doorklikken naar het verslag van het jaar daarop.
Daniël Lohues had vanmorgen al groot gelijk: het was een prachtig mooie dag!
Ook even luisteren naar dit lied en de ‘vleugelties van keersevet’?
Hierbij een link naar een uitvoering op You Tube.

Op Instagram vind je een mooie foto van ons drieën.