Vandaag vieren veel mensen het Sinterklaasfeest. Wij niet, want door de week op een dinsdagavond is niet handig: wij verwelkomen ons gezin a.s. vrijdag. De goedheiligman wilde de pakjes wel drie dagen later voor onze deur zetten.
In de weken voor 5 december hing er vroeger in ons gezin altijd een wat geheimzinnige sfeer. Deze sfeer zet zich nu de dochters niet meer thuis wonen voort via de groeps-app. We hebben lootjes getrokken via ‘Lootjestrekken.nl’ en daarna loopt de spanning heel langzaam op. De cadeautjes zijn leuk met Sinterklaas, maar wij vinden de bijbehorende gedichten minstens zo leuk. De steken onder water, de plaagstootjes, de ‘wat-lees-je-tussen-de-regels-door’-gedichten: heel fijntjes worden de missers, bloopers en soms ook de slechte eigenschappen overbelicht. De schoonzoon die het langst in de familie is noemde het eens ‘het haat-festijn’. Hij had het niet helemaal goed begrepen. Inmiddels is hij er aan gewend. Wie weet wat mij dit jaar te wachten staat…
Toen mijn vader overleed in 2008 realiseerde ik mij dat ik 47 jaar het Sinterklaasfeest met mijn ouders had gevierd. Een schat aan goede herinneringen bewaren we aan deze avonden. Toen de kinderen klein waren deden wij als volwassenen al aan ‘fop-cadeautjes’. Aan die speciale pakjes voor mijn ouders werkten we gewoon waar de kinderen bij waren; we bedachten samen met hen wat voor foppakje we opa en oma gingen geven, waarom dat was en waarmee we hen in het bijbehorende gedicht gingen plagen.
Als de zak dan ’s avonds voor de deur stond, hadden we de foppakjes voor opa en oma op de kapstok liggen en samen met de kinderen deden we die dan stiekem bij de zak in.
”Jaaaah…!” juichte Carlijn als 4-jarige. “Dan denkt opa dat het van Sinterklaas komt!”
Kostelijk gewoon.
Wat bij ons altijd voorop staat is de gezelligheid en het als familie een avond samenzijn.
Daarom is het ook zo’n leuk feest.
Maak die Piet maar groen of paars, zet hem een gele pruik op, maar blijf dit oer-Nederlandse feest vooral vieren.
Er staan al weer 8 rollen Sinterklaas-inpakpapier voor algemeen gebruik in de gang.
Zondagmiddag heb ik de pakjes alvast ingepakt, de gedichten moet ik nog.
Eén schoonzoon appte dat dat met Chat GPT een peulenschil was.
Ja.
Als je weet hoe dat werkt…….
Ondertussen verheug ik me mateloos op de chaos van a.s. vrijdag.
“Heb je nog plakband?”
“Waarom doet die printer het niet!?”
“Kunnen we eigenlijk ook blijven slapen?”
“Niet op Carlijns kamer komen!”
“Waar liggen die rollen dan…..?”
Wordt vervolgd.
PS: nieuwe header bovenin op de website!
Deze foto is vanmorgen om 08.45 uur gemaakt…..
Willem
Heb je jouw schoonzoon wel even duidelijk gemaakt dat een sinterklaasgedicht vooral persoonlijk moet zijn en dat Chat GPT daar geen , of hooguit een hele kleine rol in heeft.
Ben misschien ouderwets daarin, maar ik beschouw die functie hooguit als iets dat je veel dom zoekwerk uit handen nemen kan. Net als toen de computer zijn (haar?) intrede deed in het constructeursvak. Heel veel dom en repeterend rekenwerk kon dat ding doen in een fractie van de tijd, maar je moest zelf wel aan het stuur blijven draaien, of zo je wilt, aan de knoppen blijven draaien.
Ada
Moi Willem, deze schoonzoon zit het langst in de familie en weet van de hoed en de rand; hij heeft al meer dan 10 jaar met ons gezin Sinterklaas gevierd en is inmiddels ook bedreven in het schrijven van idote, grappige en een beetje vileine gedichten. Daar heeft hij chat GPT helemaal niet voor nodig.
Willem
Goed geïntegreerd dus. Moet ook wel als je je in een Drentse (schoon)familie staande houden wilt.