Woensdag stond er op de interne website van mijn werkgever een overlijdensbericht van collega Antina die 38 jaar bij Lentis had gewerkt.
Ik heb niet met haar gewerkt, dus ik kende haar niet, maar ik werd geraakt door de tekst.
Haar werk bestond uit het coachen van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt; participatie-adviseur was ze.
Ze begeleidde mensen die na een zorgtraject een nieuwe start in de maatschappij maken.

In het berichtje stond dat ze een levensmotto had en dat ze daarmee veel mensen had geïnspireerd:

Gebruik je verleden als een springplank, niet als een hangmat.

Iedereen heeft een verleden en niemand komt helemaal ongeschonden door het leven.
Blijf dus niet hangen in het verleden, want zwelgen in zelfmedelijden brengt je niets.
Klim op die plank en spring.