een alternatief voor 'de waan van de dag'

20 mei: Dat ga je niet redden.

Eerste Pinksterdag werkte onze cantorij mee aan de feestelijke viering van de PKN-gemeente.  Toen we vier repetities geleden de muziek kregen voor deze dienst vertelde cantor Karel het verhaal van een (klein)  trauma uit zijn jeugd.  “Mijn vader was kerkorganist. Het lied ‘Geest van hierboven’was  in onze gemeente echt een tophit en werd dan ook enthousiast door de mensen meegezongen.  Maar volgens mijn vaders overtuiging veel te langzaam! Maar het lukte hem niet om de gemeente mee te krijgen.” Tot grote frustratie van vader én Karel die op de repetitie even voordeed hoe dat dan klonk. Het was ons al direct duidelijk dat wij het niet zo mochten zingen.

“Voor dit lied is de melodie gebruikt van een Italiaanse dans en dat moet lichtvoetig gezongen worden. Zo’n trage en bombastische uitvoering doet gewoon afbreuk aan de tekst.”

Toen we op die eerste repetitie  het overbekende lied zongen op het tempo van Karel waren we geschokt.  Jelle meende het dan ook zeker te weten: “Dit gaat je niet lukken met de goegemeente…. ” Maar Karel was niet van plan om zijn missie op te geven: dat kleine trauma uit zijn jeugd ging hij rechtzetten.

Zondagmorgen voor de kerkdienst zongen we alles nog even door met organist Erwin Wiersinga. Na één couplet Geest van hierboven à la Karel hing Erwin over de leuning van het orgelbalkon. “Dit ga je niet redden met de gemeente” en hij verhaalde over de ettelijke pogingen die hij in het verleden had gedaan om de mensen sneller te laten zingen. Maar  Karel liet zich niet uit het veld slaan. “Ja, maar dat was zonder dirigent” pareerde hij vol zelfvertrouwen.

De cantorij zong het eerste couplet alleen. Lichtvoetig en in het tempo van een Italiaanse dans. Voor het tweede couplet draaide Karel zich om naar de gemeente, dirigeerde strak en gaf duidelijk zijn tempo aan.  En het lukte!  Vanaf de achterste rij zagen we onze cantor glimmen van trots.
‘Hij glöm as een Duutser met zeuven braodworsten’. *

Na het lied was het nog even onrustig in de kerk, het was kennelijk een bijzondere ervaring geweest.  Dominee Sybrand van Dijk vertelde daarna over de Italiaanse dans. Dat wij Nederlanders altijd dansen met stenen in onze zakken……maar het zingen was toch maar mooi gelukt!

Karel is vanaf het moment dat hij voor ons koor staat enorm gegroeid in zijn rol als dirigent. Daar hebben wij als koor baat bij,  maar ook onze PKN-gemeente heeft er voordeel van.  Koesteren die man, die zelfs aan een trauma nog een positieve draai weet te geven.

*Uitdrukking van de Drentse auteur Anne Doornbos

Vorige

19 mei: Een hemmel meinse.

Volgende

21 mei: Sporen van Wim.

  1. Saakje

    Ada prachtig omschreven. Inderdaad koesteren die “man”.

  2. Haha mooi wel gelukt dus 🙂 Als cantorij, dirigent en organist er samen de schouders onder zetten kunnen we bergen verzetten 😉
    Leuk stukje weer Ada!

  3. Renny Alkema

    Ook een van mijn favoriete kerkliederen en gezongen in onze trouwdienst olv Piet Vellekoop.

  4. Willem

    Er mag dan veel veranderd zijn de afgelopen 70 jaar binnen de muren van de kerk, maar de kerkzang blijft kennelijk altijd een twistpunt. Ik herinner me nog van de tijd dat ik nog niet naar school ging . voor 1951 dus, de heftige discussies binnen gereformeerd Westerbork over het zingen ‘op hele en halve noten’. Niet dat ik er een idee van had wat dat inhield; noten waren voor mij dingen die aan de walnotenboom in de hof hingen en waar je je op verheugde als ze rijp waren, maar het ging mijn fantasie ver te boven hoe je daarop zingen kon. De uitdrukking ‘een harde noot kraken kende ik toen ook nog niet, maar dat is wel gebeurd, want nog voor mijn middelbareschooltijd waren de halve noten gemeengoed geworden.
    Ik ben niet tot de regelmatige kerkgangers gaan behoren, maar onlangs hoorde ik op de tv een kerkdienst waarbij ik meteen terugkwam in mijn pre-schooltijd en de discussie over de hele en halve noten weer opnieuw beleefde. Er werd nog gezongen op ‘hele’ noten. Het riep niet echt nostalgische gevoelens bij mij op.

  5. Janny

    Wow! Ik heb het net beluisterd en heb enorm genoten. Het danste en de vreugde straalde er vanuit. Zowel bij het zingen van de cantorij als bij het zingen van de gemeente.
    Wat zeker meewerkt voor julie als cantorij en voor de gemeente is de akoustiek van jullie gebouw.
    Wat is het fijn en goed om een dirigent en eenorganist te hebben die de gemeente zo kunnen leiden en begeleiden bij het zingen en het ervaren van de dienst.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Type de getallen in cijfers in onderstaand vak * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén