Op onze fietstocht door de bossen rondom Westerbork kwamen we na de Ieberenplas aan in Elp, waar we neerstreken op een bankje voor het tweede blikje drinken.
Dat bankje stond bij een schoolgebouw, waar een grote boom met een informatiebordje bij stond.
En je weet: ik moet altijd weten wat er op zo’n bordje staat.

Het was de Vrijheidsboom, geplant na de Tweede Wereldoorlog als herinnering aan de Canadezen die Drenthe bevrijdden.
De boom was heel toepasselijk een esdoorn, waarvan de beeltenis van het blad onlosmakelijk is verbonden met Canada, het land dat het Maple Leaf als nationaal symbool hanteert.

“Wat was dat ook maar weer met Elp en die koekoek?” vroeg ik aan Gerard toen we op een bankje onder bovengenoemde boom zaten.
Hij vertelde dat zijn vader en moeder het vroeger altijd hadden over Elp, dat daar een koekoek in een kist zat.
Dat schijnt een oud volksverhaal te zijn, waarvan er zelfs een kaart zit in het Drentse Kwartetspel dat ik bij kringloopwinkel ‘de Zandhoek’ in Westerbork kocht.
Dit vond ik er over op internet:

Elp staat in een bijzondere relatie tot de koekoek.
Daar immers – zo vertelt de volksmond over deze vogel – wordt de koekoek na de langste dag, als z’n roep weer uit de velden verdwijnt, in een kist opgesloten om hem er de winter in te laten doorbrengen. Tegen het volgende voorjaar mag de koekoek dan weer uitvliegen. Dàt is de reden waarom hij ’s winters in Drenthe niet gehoord kan worden. Dan hebben de Elpers hem weer opgeborgen.

Ze sluut daor, nao de laangste daogen,
oez koekoek in de kist. 
Maor komt wer blad an tak en twiegen,
dan zegt z’in ’t land van hei en stroek:
‘Heur, d’Elper hebt hom laoten vliegen!’

Wij kennen Elp inmiddels ook van iets anders: op 2e Pinksterdag gingen we met ons gezin een pannenkoek eten in pannenkoekenrestaurant ‘de Strohoed’.
Grote jum.