Binnenkort gaan Gerard en ik een weekendje naar de Noordzee: mijn verjaardagscadeautje voor hem.
Het mooie is dat ik zelf ook mee mag.
Vandaag kom ik al een beetje in de stemming met een heel kort, Frans liedje.
Het is geschreven en gezongen door Yves Duteil en ook de zee doet letterlijk een duit in het zakje.

Die Fransen kunnen de dingen zo mooi zeggen; alles klinkt in het Frans zachter en poëtischer dan in het Nederlands.
‘Coucher de soleil’ is de Franse uitdrukking voor ons begrip zonsondergang.
Letterlijk vertaald betekent het: het slapen gaan van de zon.
Hierbij een link naar het lied Coucher de soleil.

Je kunt meeluisteren met de tekst hieronder.
Ben het Frans helemaal niet machtig, dan vind je daaronder de vertaling.

Dans les eaux de la mer, on voit des reflets d’orQuand le soleil s’endort dans les bras de la mer.Et le ciel se repose, la mer est un miroirOù son bleu devient noir et ses nuages roses.Quand le soleil s’éteint, les étoiles de la merFont un ciel à l’envers où dorment les dauphins.Dans les eaux de la mer, on voit des reflets d’orQuand le soleil s’endort dans les bras de la mer.

In het water van de zee zien we weerspiegelingen van goud
Wanneer de zon in slaap valt in de armen van de zee.
En de hemel rust, de zee is een spiegel
Waar het blauw zwart wordt en de wolken roze.
Als de zon ondergaat, maken de sterren van de zee
Een omgekeerde hemel waar dolfijnen slapen.
In het water van de zee zien we weerspiegelingen van goud
Wanneer de zon in slaap valt in de armen van de zee.

Mooie herinneringen: coucher de soleil in Gotland.

Zomer in geluiden.
De beelden mag je er zelf bij bedenken.
De temperaturen ook…..