“Ik ga nog even Johannes de Heer halen” zei ik tegen een paar kerkgangers die vanmorgen verbaasd opkeken toen ik om 09.45 uur bij de kerk wegreed.
Kerkganger Koop reageerde snedig als altijd: “O. Heeft Johannes zelf geen vervoer?”
Bedoeld werd natuurlijk de bundel met liederen van Johannes de Heer, die organist Erwin nog in de andere kerk had liggen.
We zongen vanmorgen uit die bundel een tweetal liederen ‘op verzoek’.

Net als vorig jaar organiseerden Gerard en ik een zangdienst, waarvoor we van tevoren gemeenteleden hadden gevraagd om hun lievelingslied in te sturen, het liefst vergezeld van een verhaal waarom het lied veel voor hen betekent.
In zo’n viering is geen predikant en dus ook geen preek; de inhoud komt van de persoonlijke verhalen van mensen.
De diversiteit was groot vanmorgen.
Uit het gewone liedboek zongen we op verzoek van Zwanny ‘De vreugde voert ons naar dit huis’.
Zij vertelde het verhaal over het belang van de gewone, zondagse kerkgang, die in dit lied zo mooi naar voren komt.
Dea nam ons mee naar het kamertje uit haar jeugd, waar ze toerloos luisterde naar Nana Mouskouri, die ‘Morning has broken’ zo mooi zong. Wij zongen daarna de vertaling die in ons liedboek is opgenomen: ‘Dit is een morgen…”

Annie had mij verteld over het ‘versje’ dat we vroeger op de lagere school op maandagmorgen moesten opzeggen. Als je het zong kreeg je een 10! Als herinnering daaraan zongen we ‘Heer, ik hoor van rijke zegen’ en Elly vertelde ons het verhaal van haar grootvader, die altijd zijn keel schraapte voor hij begon te zingen; voor haar zongen we ‘Mijn herder is de Here God’ en lazen we als schriftlezing psalm 23.
Tineke vertelde ons over het water van de rivier de Waal dat in het leven van haar en haar ouders een grote rol had gespeeld; daar hoorde lied 642 uit de Opwekkingsbundel bij: ‘De rivier’.
Mijn verhaal ging vanmorgen over het zeelied. Ken je het niet? Lees dan dit blog nog eens: Lied gemist.
Erwin Wiersinga vertelde ons over zijn relatie met het Hinzsorgel in onze Catharinakerk: hij bespeelt het orgel al 50 jaar!*

Daarna kwam er een bijzonder orgelstuk dat we bij mijn weten nog nooit in de kerk gezongen hebben: Corrie Graanstra vertelde over die keer dat ze D.C. Lewis live had horen optreden in Apeldoorn en zongen we met elkaar ‘Mijn gebed’.
Edith liet ons luisteren naar het lied ‘Naast je lopen‘ en vertelde welke gevoelens ze daarbij had.
‘Een parel in Gods hand’ zongen we op verzoek van Sijcolien en Alie nam ons mee naar Taizé, waar zij in de jaren ’80 een spirituele ervaring had gehad. Daarbij zongen we ‘Als alles duister is’.
Dea tenslotte haalde namens haar moeder herinneringen op aan de zondagavonden dat er met hele gezin gezongen werd bij het orgel.
Vader koos dan het laatste lied en dat was altijd ‘k Wil u, o God, mijn dank betalen’.

Iedereen die aan deze zangdienst heeft meegewerkt: dank!

* Wil je het hele verhaal (met leuke anekdotes) horen dat Erwin vertelde en het fantastische stuk dat hij daarna speelde?
Je kunt de viering terugluisteren via Kerkomroep en via het You Tube-kanaal van onze kerk.