Vorige week zaterdag ging de column van Daniël Lohues in het Dagblad van het Noorden over hunebedden.
Zo begon zijn verhaal:

In gedachten sta ik er zo. Waar ik ook ben. De twee hunebedden bij Valthe. Ze liggen in het veld, net buiten het dorp. Al 5000 jaar. De tweeling. In de officiële hunebednummering heten ze D36 en D37. Toen Jezus werd geboren, lagen ze er al 3000 jaar. Dat is langer dan van Jezus’ geboorte tot aan nu. Als je bij deze hunebedden staat, voel je dezelfde heiligheid als in een oude kathedraal. Dat er iets speciaals is met die plek. Die twee bij Valthe zijn het mooist als de zon net opkomt. Of net ondergaat. Of als het sneeuwt. Laat staan bij volle maan.

Wil je de hele column lezen?
Hierbij een link naar een PDF: Hunebedden – Daniel Lohues

Ik zat bij het aanrecht met de krant voor me en dacht: “Valthe? Liggen daar dan ook hunebedden? Daar moet ik dan nog eens naar toe!”
De gelegenheid deed zich afgelopen weekend al voor.
Neef Cor, zoon van mijn broer, was dit weekend bij ons te logeren.
We hadden hem uitgenodigd en gevraagd wat hij nog graag eens wilde bezoeken.
Hij studeert geschiedenis in Groningen; hij vroeg om een bezoek aan Burcht Bentheim en om een bezoekje aan Oldenzaal.
Bentheim omdat het zo’n mooie, oude burcht is met een rijke geschiedenis en Oldenzaal omdat zich daar een stukje familiegeschiedenis afspeelde. Over beide onderwerpen zal ik de komende maanden een blog publiceren; vandaag houd ik het bij de hunebedden. Ik zag namelijk mijn kans schoon: op weg naar Bentheim kwamen we bijna langs Valthe, we hoefden er amper voor om te rijden.

We lieten ons door Google Maps naar het hunebed leiden; midden in Valthe moesten we rechts een zandpad op. Met grote gaten, waar water in stond. Het gras en het onkruid stond naast en onder onze auto minstens een halve meter hoog, kortom: een avontuurlijke reis. Maar het was zeer de moeite waard: net als Lohues ervaar ik bij deze graven uit de oudheid de heilige sfeer, al is dat beslist anders als je er met zo’n jonge, enthousiaste student omheen loopt die honderduit praat en vragen stelt.

Links een afbeelding van hoe de twee hunebedden tussen de bomen liggen.
Rechts zie je een selfie met Cor op de achtergrond die ook een selfie maakt.
Meer informatie over deze stenen tweeling vind je op deze pagina van de website ‘Hunebedden info’