Donderdagmorgen kwam ik gemeentelid Stieneke tegen in de supermarkt.
Zij zei: “Ik zag jullie gisteren fietsen bij het Leekstermeer. En weet je wat ons opviel? Gerard had een helm op en jij niet!”
Tja.
Die helm had hij net een dag.
Oh nee, twee dagen.
Om alvast even uit te proberen.
Want ook wij moeten er aan geloven: de fietshelm.
Donderdagmiddag heb ik er ook één gekocht.
Dát gingen wij toch nooit doen!
Tenminste, dat zeiden we een aantal jaren geleden toen de fietshelm nog voor breekbare oudjes en wielrenners was.
Niet voor ons.
Wij fietsen immers al ons hele leven.
Wij kijken altijd goed uit en zijn voorzichtig.
Wij fietsen niet zo hard.
Maar inmiddels hebben wij allebei een e-bike en fietsen we toch zo’n 22 à 23 kilometer per uur.
En we horen de verhalen.
Hidde die altijd al een helm op had, even zonder helm het dorp in ging en met een hersenschudding in het ziekenhuis belandde.
Vriend van een collega die werd aangereden door een onnozelaar op zo’n fatbike die deed alsof hij alleen op de wereld was.
Vrienden die ‘dát ook nooooit gingen doen’, maar inmiddels gehelmd op de fiets zitten.
“Zullen wij dan ook maar..?” Om het nou gelijk de waarde van de dag te noemen gaat misschien wat ver, maar het is goed om het even te noemen.
Ook wij.
Voortschrijdend inzicht.
Ik bleek precies dezelfde helm als Gerard te hebben; niet zo handig. 
Die van mij is nu te herkennen aan een ‘A’ aan de zijkanten. Door die stomme helm moet ik nu trouwens ook steeds aan Bert Visscher denken.
En aan bloemschikken.
Dames en heren, het belangrijkste bij bloemschikken is natuurlijk DE HELM!
Hierbij een link naar een fragment van een minuut of 6 uit zijn show ‘Fijne nuances’.
In ons gezin een quote die nog regelmatig voorbijkomt.
Net als de constatering dat het bloemschikken soms niet goed uit komt.
‘Schikt het? Nee!’
Vrijdagavond ging ik even fietsen.
Halverwege dacht ik: “Helm vergeten!”
Het zit nog niet in het systeem….
Sinet
Hij blijft goed 🙂