Ik sta op, nog niet wakker.
Ik wankel door het huis als een stakker, maar ondanks alles haal ik mijn doel, op het gevoel.
Mijn eerste doel op de vroege ochtend is het yogamatje voor de rek- en strekoefeningen.

Iedere Nederlander herkent de eerste zinnen van dit blog, want die zijn niet van mij.
Vroeger heb ik namelijk geleerd dat het niet beleefd is om een zin met ‘ik’ te beginnen.
Het zijn de eerste regels van het lied ‘Eén kopje koffie’ van VOF De Kunst, de hit uit de jaren ’80.
Daar was vanmorgen aandacht voor in het radioprogramma Goeiedag Haandrikman op Radio 5.
Het is vandaag de 4e dinsdag van september en dan vieren we in Nederland Nationale Koffiedag.
En Rodermarkt, maar dat weten ze in Hilversum niet.
Bert had een gesprekje met Erik van Muiswinkel, de schrijver van de tekst van het lied.

In het liedje wordt het koffiedrinken beschreven als een verslaving: het pure spul, dus zonder de suiker, maar de schrijver houdt van beschaving, dus het is een keurig nette verslaving.
Vanmorgen hoorde ik dat het origineel van het nummer een Portugees liedje is van Roberto en Erasmo Carlos uit 1985.
In hun versie heet het Verde e Amarelo, dat verwijst naar de kleuren geel en groen van de Portugese vlag.
Hierbij een link naar het nummer op YouTube; leuk om even te horen!

Ook voor mij is koffie weliswaar een keurig nette, maar toch een verslaving.
Als ik niet mijn dagelijkse hoeveelheid cafeïne krijg, ontstaat er na een paar uur hoofdpijn.
Twee kopjes koffie in de ochtend en het liefst niet voor 10.00 uur, Drentse-huisvrouwen-koffietijd en twee kopjes in de avond, meestal rond een uur of acht tegelijkertijd met het Journaal.
Bij ons thuis werd er ’s morgens vroeg geen koffie gedronken.
Alleen mijn vader dronk ’s morgens altijd het koude kopje koffie op dat nog op het aanrecht stond van de vorige avond.
Dat werd door mijn moeder expres bewaard “want” vond mijn vader (die ’s morgens ook niet op zijn best was) “daor kikker ik dan eem weer van op.”
Daar hield hij trouwens mee op toen de dokter hem vertelde dat dat niet zo goed was voor zijn hart.
“Vrieswijk, stel je voor. Je hebt lekker geslapen en je hartslag is mooi rustig. Dan kom je uit bed en drink je eerst die kouwe koffie van gisteravond. Dan krijgt je hart ineens een optater van jewelste! Daar kikkert je lichaam wel van op, maar voor je hart is het niet zo goed.”
We hebben het nu over de jaren ’70.

Nu ik dit blog zit te schrijven heb ik mijn eerste ‘shot’ nog niet gehad.
Na de yogamat, de kop thee en de sudoku ben ik eerst gaan zitten voor dit verhaal.
Het is nu 09.30 uur.
Gerard komt zo thuis van zijn eerste rondje Rodermarkt.
Even kijken of er ook paarden zijn.
Om 10.00 uur drinken we samen een kop koffie met een plak krentenbrood van de befaamde Rônerbol.
Vanmiddag gaan we ergens een vissie halen en een oliebol eten!