Wat schrijf je over een kerkdienst?
Wat ik vaak tegen mensen zeg: “Wat ik schrijf in mijn blog zijn geen notulen”.
En zelfs bij notulen wordt niet alles opgeschreven wat er wordt gezegd.
Paulus
Wat haalde ik uit de viering van gistermorgen?
We hoorden dominee Walter Meijles de apostel Paulus vergelijken met een moderne influencer.
Hij is zeer effectief, maar krijgt ook te maken met mensen die het helemaal niet met hem eens zijn en die op allerlei manieren proberen om hem tegen te werken.
We lazen handelingen 24 (hierbij een link naar het verhaal in de Basisbijbel Online).
Paulus wordt aangeklaagd, hij verdedigt zich, maar wordt na een schijnproces toch gevangen gezet.
Een paar zinnen uit de overdenking van de voorganger die ik er uit wil lichten:
“Het is pijnlijk om te zien hoe religieuze vroomheid en het willen beschermen van de eigen cultuur bodem kan geven onder zulke felle haat tegen buitenlanders die op de ongewenste plek zijn.”
“Leugen en manipulatie staan de hogepriesters en andere religieuze leiders zich toe rondom dit proces, net als toen bij Jezus.
We zien hier de wetmatigheden aan het werk van een wereld die gedrenkt is in eigenbelang, in manipulatie, in corruptie, valse verhalen om een ander kapot te krijgen. De wereld van toen, maar zoveel is nog herkenbaar in de wereld van nu.”
Niets nieuws onder de zon.
Wat wel nieuw was voor mij, was wat de predikant vertelde over het proces van Paulus en dat hij naar Rome werd gebracht omdat hij daar zelf om vroeg. De Romeinse leider Festus stelde namelijk voor om terug naar Jeruzalem te gaan, maar daar had Paulus zelf (vanwege slechte ervaringen) geen oren naar. In Rome is Paulus vervolgens ter dood veroordeeld.
Op dat punt in de overdenking stelde de dominee de vraag: “Was dit lot wat Paulus overkwam nou de hand van God? Of was het een toevallige samenloop van omstandigheden?”
Wanneer ervaar je zelf de hand van God in je leven?
Of hangt jouw leven van toevalligheden aan elkaar?
De overdenking werd afgesloten met de constatering dat de kleine Paulus tot enorme daden in staat is geweest, omdat hij rotsvast geloofde in de overtuiging dat God hem in dit werk wilde. Dat deed hem volhouden, dat gaf hem kracht, dat zag hij als zijn taak in het leven.
Wij hebben ook een taak, namelijk de liefde van God, de vrijheid van Christus en de wijsheid van de geest een plek geven in ons leven; daarmee zet je anderen in het licht.
Maar een kerkdienst is meer dan een preek.
Vanmorgen werd ik opgetild door een aantal liederen die we zongen.
Het Taizélied ‘Veni Sancte Spiritus’, ‘Zolang wij ademhalen’ en ‘Ga met God en Hij zal met je zijn’; een hart onder de riem voor de nieuwe ouderling Eildert de Groot, die gistermorgen in het ambt van ouderling is bevestigd.
Lot
Al een tijdje reageer ik ook op je blog en antwoord je me vaak per e-mail, vind ik leuk.
Maar de blogjes over kerkelijke zaken sla ik vrijwel altijd over. Ik ben zelf totaal ongelovig en vroeg me wel eens af wat er werd bedoeld als iemand schreef dat ze gesterkt door de preek de week weer aankan.
Een klein beetje begrijp ik nu hier uit je blog maar niet wat het dan precies dat je ervaart en wat het is dat je zo optilt bij een samenzang.
Ik hou van veel muzieksoort en wordt er ook soms ontroerd door maar opgetild? Nee dat niet, ik geniet ervan dat wel.
Ada
Het is bijna niet uit te leggen aan iemand die het niet zelf ervaren heeft, maar het is de combinatie van de muziek, de woorden en de eigen emotie die dat lied oproept. Met name bij meerstemmige liederen die je met een koor of met de gemeente zingt kun je het gevoel krijgen dat je in hogere sferen komt.
En over de kerk-blogs: een reactie zoals die van jou krijg ik vaker. ‘….dat geneuzel over die kerkdiensten lees ik allemaal niet.’
Maar het is mijn waarde van de dag; deze website zonder kerk/gemeente kan in mijn beleving niet.
Mijn duo-baancollega slaat de handwerkblogs altijd over: “Heb ik niks mee!”
Voel je dus niet bezwaard: ik vind het erg leuk dat je meeleest en reageert!
Willem
Ik ben er wel in opgegroeid, maar kan me niet heugen dat ‘de preek’ mij echt aangreep. Daarentegen kon ik wel erg genieten van een van de vaste organisten die we hadden. Als hij na afloop ‘de kerk leegspeelde’, kwamen er vaak stukken voorbij die niet echt tot het standaard kerkelijk repertoire behoorden en dat waren vaak erg mooie stukken. Ik deed er dan lang over om uit de kerk te geraken. Dus dat muziek je iets doet kan ik me goed voorstellen en of je dat ‘optillen’ noemt of ‘geraakt worden’ lijkt me niet meer dan het benoemen van een gevoel.