Begin september kregen we een appje van Janneke in ‘de Havenstappers’-app:
Zondag 29 september is het zover: als Havenstappers gaan we op familiebezoek.
Ze is op de hoogTe.
Het familiebezoek zal in verband met haar leeftijd tot max. 18.00 uur duren.
Deelname graag doorgeven in verband met de bezoekregeling.
Dit mag je gerust een cryptische omschrijving noemen.
Wat gaan we dan doen?
Wij kennen elkaar als ouders van basisschool ‘De Haven’ die in de jaren ’90 voor de school samen een wagen bouwden voor de Rodermarktparade.
Welke gezamenlijke familie hebben wij dan?
Vorige week werd er weer een tipje van de sluier opgelicht:
Hierbij sturen wij jullie namens tante – die het overigens goed maakt- de adresgegevens.
We werden verwacht bij Tante Til, Dorpsstraat 5 in Enumatil.
Gerard en ik hadden zaterdagavond nog even een discussie: “Wie rijdt er morgen?”
“We kunnen misschien ook op de fiets. Hoe ver is het eigenlijk?”
Het was 12½ kilometer en we gingen op de fiets, want het was heerlijk weer.
We fietsten door een prachtige omgeving langs het Leekstermeer en Lettelbert.
Halverwege de fietstocht kwamen Klaas en Joke ons al achterop fietsen.
Heb je elkaar een jaar niet gezien, praat je zo weer verder!
Tante Til had voor ons een heerlijke hightea voorbereid.
Bert vertelde dat hem ter ore was gekomen dat een hightea niet voor mannen was.
“Dat is alleen voor vrouwen, hoor.” had iemand gezegd.
Alsof mannen geen theedrinken.
En zich ongans kunnen eten aan lekkere hartige en zoete hapjes.
Het was allemaal heerlijk wat we kregen.
Een glaasje mosterdsoep, een lepeltje eiersalade, hartige sandwiches, scones met jam en clotted cream, poffert, taart, soesjes…… te veel op te noemen. We kregen thee geserveerd in oude, porseleinen kopjes, zoals vroeger bij onze tantes.
Lekker man.
En gezellig.
Alle tijd om elkaar uitgebreid te spreken en te genieten van de hapjes, drankjes en verschillende soorten thee.
Natuurlijk werd er veelvuldig op elkaars telefoon gekeken. “Kijk, dit is…..”: verbouwingen, kinderen, kleinkinderen, er gebeurt natuurlijk van alles in een jaar en iedereen heeft zijn fotoalbum tegenwoordig bij zich.
Het lukte niet om iedereen te spreken te krijgen, maar dat hoeft ook niet; met de meesten heb ik wel wat woorden gewisseld.
Jan vond het allemaal reuze gezellig en opperde dat we deze bijeenkomst wel drie keer per jaar konden doen.
Lijkt mij niet. Het bleef nu al stil toen Janneke en Jan vroegen wie zich wilden opgeven voor de organisatie van dit gebeuren voor volgend jaar…..
Nettie maakte zich daarover nog wat zorgen: “We moeten nu wel wat afspreken, anders komt het er niet meer van.”
Maar verder dacht iedereen dat dat wel mee zou vallen; we hebben immers de groepsapp!
We fietsten terug met Henk en Mieneke, die we zo dus ook nog even spraken.
En dan weet je dat de zomer echt voorbij is, want ik had me toch koude handen toen we thuiskwamen!
Meer weten over ‘de Havenstappers’? Hierbij een link naar het blog van twee jaar geleden ‘Iedereen heeft wat’.
Onderaan dat blog vind je een overzicht van alle bijeenkomsten vanaf 2014.
Nettie Kramer
Leuke beschrijving. Ik heb Harm belachelijk gemaakt op de heenweg dat hij handschoenen meenam op de fiets. Op de terugweg had ik daar spijt van 😆
Willem
In mijn werkzame leven kwam ik vaak langere of kortere tijd in bouwketen en in die wereld drinken de mannen bijna uitsluitend koffie. Omdat ikzelf geen koffie lust en er al lang niet meer op rekende dat er in een bouwkeet drinkbare thee voorhanden was, nam ik altijd mijn eigen thee mee. Onderhand ken ik wel alle ‘alternatieve’ namen die de bouwvakker heeft voor thee. En als ik langere tijd op een bepaalde bouwplaats moest zijn wilde ik altijd flessenwater om thee mee te zetten, want de ervaring heeft me wel geleerd dat met name in West- en Zuid-Nederland er geen fatsoenlijk water voorhanden is waarvan je ook thee kunt zetten. Mijn (losse) thee nam ikzelf wel mee.
Tegen de tijd dat ik met pensioen ging werd het gelukkig iets normaler dat ook mannen thee dronken en heden ten dage schijnt het gewoon geaccepteerd te zijn.