Een Latijnse titel.
Dat heeft een blog van mij niet vaak.
‘Bonum est confidere in Domino’ zijn de eerste woorden van een lied dat we gisteravond zongen in de Taizé-viering.
Het is goed om te vertrouwen op de Heer.
“Dat is zo bijzonder aan die Taizé-liederen” zei Karel afgelopen dinsdag op de cantorij-repetitie. “Het zijn eenvoudige woorden die troost geven en vaak herhaald worden. Geen ingewikkelde teksten, geen moeilijke rijmschema’s: gemakkelijk zingbare zinnen op mooie melodieën.”

…..zeven instrumentalisten….

Gisteravond vierden we met onze PKN-gemeente de jaarlijkse Taizé-vesper.
Deze keer hadden we wat extra moeite gedaan om musici te krijgen en er stond een combo van maar liefst 7 instrumentalisten: blokfluit/Gréhilde, dwarsfluit/Monique, viool/Elisabeth, cello/Gerard en drie gitaren/Piety, Fokelien en ik.
We hadden al eens op een donderdagavond met z’n zevenen geoefend, afgelopen dinsdag speelden we op de cantorijrepetitie met het hele combo met het koor mee en gisteravond speelden en zongen we voor de viering aan alles nog even door.

Karel had bedacht dat we met de cantorij niet apart gingen staan, maar tussen de gemeenteleden in.
Zo ontstond er dus een groot koor en iedereen, cantorijlid of niet, kon zijn of haar eigen partij meezingen.
Bij de liederen waarvan ik de akkoorden goed onder de knie had zong ik dus de altpartij.
Karel had zijn best gedaan om de gitaarakkoorden die moeilijk waren (fiesen enzo) om te zetten naar eenvoudiger grepen, zodat het gitaarspelen voor mij nu veel minder stresserig was dan voorgaande jaren.

Het was een prachtige viering, met recht met de ondertiteling ‘in de geest van Taizé’.
De ondersteuning van het combo, maar met name van de cello gaf een nieuwe dimensie aan het koorgezang.
Het was een bijzondere beleving om onderdeel van het combo te zijn.
Het psalmgebed “Haast U, o heer, tot mijn hulp…”, wat meestal wat plichtmatig wordt weggezongen, was door Karel op muziek gezet, waarbij wij als gitaristen steeds de aanzet van de maat aangaven; dat was gewoon spannend!
Ook de bewerking van Karel van de stilte-psalm 65 was heel bijzonder: het arrangement begon met de cello en daarna kwam er steeds één instrument bij en daarna de verschillende stemgroepen, waardoor er een hele mooie opbouw ontstond, die aan het eind ook weer heel langzaam werd afgebouwd. Het lied eindigde met stilte.
Dat was ook het thema van de viering: ‘Stil worden, luisteren.’
De vesper werd besloten met het lied Dona la pace Signore a chi confida in te.
Geef vrede, Heer, aan wie op u vertrouwt.

Je kunt deze viering Je kunt de viering terugluisteren via Kerkomroep en via het You Tube-kanaal van onze kerk.