In augustus publiceerde ik de 40e aflevering in deze rubriek en daarna bleef het even stil: er werd mij niets toegestuurd en ik hoorde zelf ook geen versprekingen en/of vermakelijkheden op taalgebied. Wij zaten natuurlijk ook drie weken in Italië; daar hoor je überhaupt geen Nederlands, laat staan anders.

Ik weet niet meer wie mij dit stuurde, maar het werd gelezen in het Dagblad van het Noorden in juli van dit jaar:
“Lammie de Ruiter uit Canada; haar oma was een broer van Johannes Post.”

In het programma Goeiedag Haandrikman komt een meneer aan het woord over het koninklijk bezoek van 27 augustus j.l.
Hij wil vertellen dat een burgemeester dat bericht ter ore kwam, maar hij zegt dit: “De burgemeester kreeg daar oren van….”

Van de werkvloer.
Een collega gaat met pensioen en Lentis betaalt de afscheidslunch van die medewerker.
Collega secretaresse geeft de collega een tip: “Geef je even door waar je gaat lunchen, dan regelen wij dat het op rekening kan. Dan hoef je het niet vooruit te schieten.”

Een andere collega levert een bonnetje in van een jubileumfeestje van iemand van haar team, maar het is wel wat duurder uitgevallen dan wat was afgesproken.
Eén van de secretaresse foetert: “Dan dienen ze maar rekeningen in dik over het budget en dan moet Lentis het maar weer opdoeken!”

Nog eentje van mijn werk: geen fout, maar erg leuk.
Eén van de casemanagers stuurt een mail met de opdracht ‘brief graag redigeren en versturen’; zo’n mail, waarvan er iedere dag wel een paar voorbijkomen. Maar deze keer stond er een tekst van Loesje onder, waar ik van opknapte: Secretaresses. De leukere contactdozen.  (Afbeelding  Loesje)

Irene, vaste leverancier van quotes voor deze rubriek, stuurde via Carlijn ook weer twee pareltjes:
Zij las in een rapportage op haar werk: ‘Cliënt sprak met dubbele tongval.’
Verder had zij gekeken naar B&B vol liefde, waar iemand die naar huis werd gestuurd zei: “Beter ten goede gekeerd, dan ten halve gekomen.”

Gerard belde met een collega die er achter was gekomen dat hij iets anders had moeten doen.
“Maar ja, achteraf kijk je een kont in de koe.”

Na de voetbalwedstrijd Hongarije-Nederland zegt een verslaggever dat het elftal zich goed herpakt heeft na de 1-0 achterstand, maar hij zegt het zonder ‘het bijltje’ en ‘de schoot’ te benoemen, zodat deze komische zin ontstond: “Dit elftal weigert het hoofd er bij neer te leggen.”

De laatste is er één van mezelf.  Zaterdagavond zaten we met onze vriendengroep bij elkaar en ik vertelde dat ik graag iets organiseer voor groepen mensen die ik een tijdje niet heb gezien.  “Maar ik ga niet ieder paard trekken“. Gerard stak zijn vinger op en zei: “Mag ik even wat zeggen in het kader van Nederlands maar dan anders? Je haalt de uitdrukkingen ‘aan een dood paard trekken’ en ‘de kar trekken’ door elkaar. ”
Maar…. het resultaat van het gesprekje over dat onderwerp is wel dat we de leden van Jeugdkoor Hosanna die we een tijd niet hebben gezien gaan uitnodigen voor een reünie!

Hierbij een link naar Nederlands maar dan anders (40) van daaruit kun je doorlinken naar voorgaande blogs in deze serie.

Hoor je ook iemand de Nederlandse taal ‘anders’ gebruiken?
Meld het mij!