Vorige week kregen we een uitnodiging voor het jaarlijkse feest dat ‘Jaarvergadering Cantorij’ heet; dinsdagavond vond het plaats.
We zongen eerst een uur, want twee uur vergaderen is natuurlijk zonde van de tijd en om 20.45 uur zaten we in een kring van  ongeveer 30 mensen om de tafel.
Het liefst zou ik niet naar zo’n avond gaan; ik heb zó het land aan vergaderingen.
Maar ik vind ook altijd van alles, dus het is gewoon beter om er wel te zijn.

Vaststelling agenda, ingekomen stukken, notulen van de vorige jaarvergadering, jaarverslag, financieel verslag, kascommissie…..
Gelukkig jaste onze voorzitter de stukken er in redelijk tempo doorheen, zodat we al rond 21.30 uur bij het punt ‘WVTTK’ waren.
Vroeger heette dat rondvraag en mijns inziens zou je dit punt, hoe je het ook noemt, moeten schrappen, want het ontaard vaak in oeverloos gezwam en “O jaa…. dit en dat.”
Je weet van te voren dat er een jaarvergadering is. Heb je een punt, breng dat dan van te voren in bij de voorzitter, dan komt het op de agenda en kun je het er over hebben. Heb je niks ingeleverd, dan heb je kennelijk geen vragen.
“Maar dat is juist de charme van zo’n jaarvergadering; iedereen kan zijn zegje doen!” is vaak het tegenargument.
Ik leg me er bij neer.

Dinsdagavond kwam bij dat paddenstoelenpunt ‘werven van nieuwe leden’ aan de orde.
Tenor 1 en tenor 2 waren gedurende de vergadering al regelmatig aan het woord geweest en roerden nu ook weer hun mondje.
“Er moeten meer mannen op ons koor komen. Dan denk ik ‘Ha! Een nieuw lid!’ en dan komt er wéér een vrouw op het koor.”
Nou ja zeg. Hoe moet dat zijn voor die vrouwen die we de laatste maanden als nieuw lid hebben verwelkomd?
Dat vond ik denigrerend en dat heb ik ook gezegd. Hou toch op.

Natuurlijk zitten we te springen om mannen en met name om bassen.
Dus: ben je een zingende man, bas of tenor en lijkt het je wat om met ons mee te zingen?
Je bent van harte welkom!
Vooral tenor 1 en tenor 2 zullen je met open armen ontvangen omdat je geen vrouw bent.
Maar.
Wil je graag alt of sopraan zingen bij ons koor, dan ben je ook welkom.
Onze cantorij is een stukje gemeentewerk waarbij we blij zijn met ieder lid.
De sopraan waar ik dinsdagavond naast zat merkte fijntjes op dat het juist goed is dat de groep zangers wat groter is de laatste tijd.
“Als je je dan eens moet afmelden voor een repetitie zijn er nog genoeg andere zangers en voel je je niet zo schuldig.”

Ook ik bracht iets in; één keer per jaar een informeel samenzijn. Daarbij bood ik aan dat ik het ook wel wilde organiseren.
Grote bijval.
Tenor 2 bood zelfs aan om mij daarbij te helpen.
Wies met!

Naschrift.
Grapje van Gerard.
“Maar jij kunt toch ook tenor zingen…. ?”
Ja hoor. Als het moet zelfs bas. 🙂
Vraag maar aan Klaas.