4 uur.
Zolang deden we erover om alle pakjes uit te pakken en alle gedichten voor te lezen die we hadden gekregen van Sinterklaas.
2 gewone jutezakken en ééntje met breekbaar spul.
We zijn niet aan één stuk door aan het uitpakken en lezen hoor.
We drinken koffie/thee met Sinterklaaslekkers, schenken een glas in vergezeld van chips & bitterballen en ik mocht mijn nieuw-gekregen borrelplank gelijk uit proberen: kaas en worst.
Aan het eind van de middag was er nog een grote pan groentesoep en een Italiaans breekbrood: kun je allemaal van te voren voorbereiden en tijdens het feest is het zelfbediening.

Iedereen had natuurlijk iets gekocht voor zijn of haar persoon, maar daarnaast wordt er nog van alles bij in de zakken gedaan.
Dit jaar waren er opvallend veel zelfgemaakte dingen: kleurige stoffen opberg-etuis met vakjes en ritsjes voor kleurpotloden of spelbenodigdheden voor Dungeons&Dragons  bijvoorbeeld.
Een mooie, geweven sjaal, het eerste project door Jon gemaakt op zijn weefgetouw.
Drie paar zelfgebreide sokken; die hoorden bij het element  ‘Sokterklaas’.
Iedereen kreeg ‘iets’ dat te maken had met een sok: gebreide sokken, ludieke sokken, huissokken of een speel-kerst-sokje voor de kat.
Bij dat pakje kreeg iedereen ook nog een stukje van een fotopuzzel.
Als die was opgelost mocht er ‘een gezinscadeautje’ worden geopend: dat was het boek ‘Een virus in het zwart’, geschreven door Jan Vonk.
(zie het gastblog dat Jan daar in november zelf over schreef).

Schoonzoon die volgend jaar 50 wordt moest een test afleggen of hij wel recht had op de titel ‘Ouwe sok’.
Gerard en ik hadden een quizje voorbereid met allemaal vragen over reclames uit de jaren ’80.
Weet jij ze nog?
Wat was bijvoorbeeld de witte motor?
En ‘Wast een berg, kost…..’  En van welk wasmiddel was dat?
We lieten een hilarische reclame zien van C&A waarin Johnny Kraaykamp zingt:” C&A brengt nieuwe mode!”
Onze vraag was:  “Wat zongen zij anders altijd….?”
Als je net wij ‘een ouwe sok’ bent, dan weet je dat.
Filmpje ook even terugzien? Hierbij een link. 
Hij wist ze bijna allemaal en  slaagde met vlag en wimpel.

Verder was er natuurlijk weer een gezongen gedicht van Harriët, die samen met Cees ook nog voor iedereen een flowchart had gemaakt: een stroomdiagram dat helpt om processen te visualiseren.
Werd ik toch even fijntjes op de hak genomen met mijn principes waar ik soms zelf last van heb: ik vertik het om een kaartje te kopen om een ruïne te zien of een kerk van binnen te bekijken.
De vraag was: “Zal ik deze ruïne/kerk binnengaan?”
In het stroomdiagram waren er verschillende mogelijkheden, maar je snapt het al: wat er ook voor mogelijkheden werden geboden, ik ging niet naar binnen want ik moest altijd langs de balie om entree te betalen. Klik op de afbeelding hiernaast, dan krijg je een idee.
De flowchart van Gerard ging over de vraag of hij met de vriendengroep in de luchtballon ging; bij iedere mogelijkheid stond: ‘Jammer, joh..’

Op internet las ik een mooie tekst: “Liefde is als Sinterklaas; je moet er wel in blijven geloven.”
Vertel ons niet dat Sinterklaas niet bestaat.