Misschien had je het al gezien: sinds gisteren heeft deze website een nieuwe header met een kerst-tintje.
In voorgaande jaren had ik dat ook, alleen toen stond de grote, Koreaanse zilverspar nog in onze tuin. Om je herinnering even op te frissen: hiernaast een kleine weergave van de toenmalige header.
Toen de grote boom in dit voorjaar werd gekapt voorzagen we al dat we hem met kerst ontzettend zouden missen en dat is ook zo.
Maar natuurlijk kwam er wel weer wat anders.
Onze achterbuurvrouw had een sparretje in haar tuin staan dat ze eigenlijk wel kwijt wilde: of wij daar belang bij hadden.
Ja; leuk!
Gerard haalde het boompje uit haar tuin, zette het in een grote pot waar tot begin november mandevilla’s in stonden te bloeien en hing de lampjes erin.
Ik had nog wat plastic ballen en een ster met een rood-groene strik erom voor bovenin.
Na de kerst krijgt deze spar een mooi plekje ergens in onze tuin.

Als je goed op de foto rechts kijkt zie je rechts onderaan onze Gradus staan.
De laatste keer dat ik over hem schreef was eind oktober.
Hij had een nieuw plekje gekregen onder de jonge, Spaanse zilverspar, nadat onze oude Koreaanse zilverspar was omgezaagd.
Een foto van de trotse tuinkabouter vind je op het blog ‘Is dit nu mijn leven?‘ uit mei van dit jaar.
Maar helaas: die Spaanse zilverspar was helemaal bruin en dood toen wij uit Italië terugkwamen.
Gradus stond met zijn laarsjes tot de enkels in de bruine sprietjes.
Daarna hield hij de wacht onder de zonnewijzer tussen de twee zomerpotten met mandevilla’s in, maar dat is natuurlijk niet echt een goede plaats voor een houthakker.
Sinds vorige week staat hij nu met een kerstbal aan zijn muts voor de buitenkerstboom.
Tussen een zilveren ster en een zilveren bal in.
Onze kleine houthakker staat weer voor een boom!

Inmiddels hebben we een nieuwe Koreaanse zilverspar.
Die staat nu versierd in onze woonkeuken voor kerstboom te spelen en dat gaat hem goed af.
Na de jaarwisseling zal dit boompje ook in de tuin komen te staan en gaat Gradus weer op hem passen.