December is de maand van het kerstpakket.
Gistermiddag was er een feestelijk eindejaarsmoment met alle afdelingen bij ons op de gang, waarbij de pakketten aan ons werden uitgereikt.
Het was de bedoeling dat we een beetje gingen mengen met de medewerkers van de andere afdeling waar wij in de toekomst meer mee gaan samenwerken.
Er was drinken en er was lekkers in de vorm van oliebollen, lekkere koeken en chocola.
En weer mocht ik het verhaal over Pieter en de kerstgedachte voorlezen.
En waar in Roderwolde 90% van de aanwezigen de streektaal zelf spreekt: dat was gistermiddag met mijn collega’s wel anders.
Natuurlijk, het blijf een feest om het voor publiek voor te lezen, maar mijn beleving is heel anders, ik heb het gevoel dat ik mijn nek behoorlijk uitsteek.
In Roderwolde voelt het als ‘onder ons’, maar op mijn werk spreek ik bijna nooit Drents.
Niemand eigenlijk; we werken in de binnenstad van Groningen.
Natuurlijk zijn er nog genoeg collega’s die een streektaal spreken, Gronings of Fries bijvoorbeeld, maar bij ons op de afdeling hoor je het nooit.
Maar het verhaal viel goed in de smaak.

Het mooie is dat de gesprekken na zo’n verhaal gaan over de streektaal.
“Mijn vader kwam uit Utrecht, mijn moeder uit het zuiden van Drenthe. Ik versta het wel, maar spreek het niet meer.”
“Wij spreken thuis Westerkwartiers, maar we hebben onze kinderen in het Nederlands opgevoed.”
Wat leuk, zulke gesprekken!
Verder ontmoette ik een aantal collega’s die ik al wel van naam kende, maar waar ik geen gezicht bij had.
Ook maakte ik kennis met Hetty Waninge.
Altijd als ik haar naam zag dacht ik: ‘Zou zij familie van Gerard zijn?’ en gistermiddag heb ik haar gesproken en het gevraagd.
Geen familie. Zij is van de Friese tak. Maar we hadden een genoeglijk gesprek; alleen daarom al is het leuk om elkaar af en toe buiten het werk om te zien.

En dan het kerstpakket.
De doos met kerstpakketten stond al een tijdje in een kast bij ons op kantoor en een blind paard kon nog zien dat daar geen 120 verrassings-pakketten in zaten.
Het was een vrolijke, kartonnen enveloppe met een bedankje voor onze inzet van de grote baas en een link met een inlogcode naar de website ‘Keuzekado’
Je kunt er van alles van vinden, maar ik geniet altijd van het cadeautje dat ik aan het einde van het jaar van mijn werkgever krijg.
Er waren verschillende categorieën, zoals ‘Body Mind & Sport’ , ‘Home and Living’ ‘Koken en tafelen’ en ‘Tuin en vrije tijd’.
Wát een keuze…!

Toen ik alles had bekeken wist ik het niet.
Te veel.
Zoveel leuke dingen!
Een zeegroen strandlaken voor de FysiYoLates-lessen?
Een ouderwets, mechanisch horloge?
Goed doel?
Lampjes in de tuin op zonne-energie?
Een stoere fietsrugtas?
Het werd uiteindelijk het strandlaken; de punten die ik over had verdeelde ik over de goede doelen.
Dit jaar dus geen dingen in mijn aanrechtkastjes die we uiteindelijk toch weggooien omdat ze over datum zijn: fijn kerstpakket!