3 januari: Ingewijd.

In het blog van gisteren kwam het in één zinnetje voorbij: van 21 tm 28 december waren we in Casa Grada.
Even waren we in Roden, want op 1e kerstdag ’s morgens moest ik zingen met de cantorij, daarvoor kwamen we even terug uit Westerbork.
Op tweede kerstdag kwam ons gezin langs voor een gezellige dag en we hadden ook nog iets te vieren.
In november/december is er namelijk een schuur/overkapping naast Casa Grada gerealiseerd.
In het schuurtje kunnen we onze fietsen neerzetten, de barbecue en de tuinstoelen.
Voor in die overkapping kochten we een loungeset op Marktplaats: nu kunnen we aan de andere kant van het huis ook ‘overdekt’ buiten zitten.
Dat nieuwe gebouwtje moest natuurlijk officieel worden ingewijd!
We bedachten dat we dat gingen doen met wijn & gezang: een beker warme glühwein gecombineerd met het zingen van onze jaarlijkse Christmas Carols.

Ieder jaar is er voordat we met elkaar aan het zingen zijn de gebruikelijke papierchaos.
“Welke zetting heb jij dan van ‘Away in a manger?”
“Heb ik ‘The angel Gabriël’ hier nou niet tussen zitten?”
“Wat zing ik daar dan?” Gerard kan én tenor én bas zingen…….
Maar we kwamen aan de gang en het was weer heerlijk!
Soms wordt er na het eerste couplet nog even weer overlegd: “Hoe doen we dat daar nou….” en soms komt een lied tot stilstand omdat iemand hikkend van de lach over de leuning van de 2e hands loungeset hangt. Deze keer was ik dat.
Jon, Carlijn en ik hebben zelf een kerstmap met alle mogelijke Carols waar ook aantekeningen in staan.
Ik keek even bij Carlijn in bij ‘Mary, did you know’ en toen ik de laatste bladzijde omsloeg stond daar ineens in koeienletters OMLAAG, TRUT.
Voor Carlijn een reminder omdat ze daar al weet ik hoe vaak hoog (=verkeerd)  had gezongen; voor mij een schokkende tekst bij zo’n vredig lied.
Vandaag als bonus bij dit blog een opname van onze versie van ‘Joy to the world’: VID-20241226-WA0003

Wij konden daar prima zitten.
Volgens de dames was de akoestiek in de overkapping ook goed.
We hieven het glas op het nieuwe bijgebouw, prezen de makers en de helpers en gingen toen weer lekker naar binnen.
Gourmetten.
Weer chaos; nu niet met papier, maar met schaaltjes met twintig soorten eten, borden, bestek, 2 gourmetstellen en glazen op een net iets te kleine tafel.

Rond de koffie ’s avonds vertrok het hele spul weer.
Aan de ene kant ben ik dan wat kribbig omdat dat waar ik me zo op verheugd had al weer is afgelopen, aan de andere kant zaten Gerard en ik weer tevreden met z’n tweeën op de bank: Slimste mens en Woeste grond.
Schuurtje ingewijd.
Laat die zomer maar komen, Casa Grada is er klaar voor!