Wij kregen eind december/begin januari een cadeautje van Ziggo: we konden gratis een aantal films kijken.
Nu hebben wij iedere avond al het Journaal, Woeste grond en de Slimste Mens, dus dan blijft er niet veel tijd over voor het kijken van een film.
Toen ik in week 2 in Casa Grada zat heeft een Gerard een aantal films gekeken waarvan hij wist dat ik er geen plezier aan beleef, maar toen ik terug kwam was er één film waarvan hij zei: “Deze lijkt me wel leuk om met ’n tweeën te kijken.”
En of hij gelijk had.

De film heette ‘The Miracleclub’ en dit is het verhaal.
Het speelt in Ierland in 1967. Vier vrouwen winnen een prijs: een trip naar het bedevaartsoord Lourdes* in Frankrijk.
Ieder van die vrouwen heeft wel een reden om te hopen op een wonder bij de grot van Bernadette.
Het is een komisch drama.
?
Kan dat dan?
Ja. Het was soms dramatisch, het was soms emotioneel én er viel ook genoeg te lachen.
Hierbij een link naar de trailer.

Maggie Smith (die snobistische grootmoeder uit Downton Abby) speelt één van de hoofdrollen; zij zorgde menigmaal voor die lach vanwege haar typische, droge Engelse humor en de manier waarop zij die rol gestalte geeft.
De dames gaan met z’n vieren naar Lourdes en je kunt gerust stellen dat één van hen beslist niet welkom is in de groep, maar al naar gelang het verhaal vordert weet je wat er in verleden is gebeurd en welke rol de afzonderlijke figuren daarin speelden.
Wat ik bijzonder vond waren de beelden uit Lourdes.
Hoe het er daar aan toeging in 1967.
Wat de verwachtingen waren.
Je ziet het clubje scharrelen in een souvenirwinkel: “dit kan toch niet bedoeling van de heilige maagd geweest zijn…?”

Ondertussen zie je hoe het thuisfront zich redt zonder ‘moeder-de-vrouw’.
Eén van de buurvrouwen vindt dat het wonder van Lourdes al is geschied omdat de man des huizes boodschappen doet: dat was nog nooit vertoond.
Op de terugreis maken de vrouwen zich allemaal wat zorgen over hoe ze thuis ontvangen zullen worden; toen ze weggingen waren hun mannen het daar absoluut niet mee eens.
Maar eind goed, al goed: de figuurlijke rode lopers lagen klaar.

Spelende vrouw, wat heb je nu geleerd?
Je moet af en toe eens een week op jezelf.
Als je terugkomt wacht er een bos rozen op je.

* Weet je niks van Lourdes?
Hierbij een link naar een artikel daarover op de website van KRO/NCRV.