Gisteravond stuurde ik een berichtje naar alle cantorijleden: “Mijn stem is nog niet goed genoeg; ik zing niet mee.”
Wat flut vind ik dat dan.
Zingen in de cantorij is één van de dingen die ik het liefst doe en zingen in Roderwolde is altijd bijzonder.
Eén keer per jaar zingen we daar: ben ik er niet bij op de achterste rij.
Maar ik was er tóch bij; weliswaar niet in het koor, maar samen met Gerard zat ik om 09.30 uur wel in de historische banken van de Jacobskerk.

In Roderwolde gaat het altijd anders dan anders.
Geen beamer, dus een klein liturgieboekje met de orde van dienst.
Geen collecte met een QR-code, maar ‘hengelzakken’ waarmee de diaken langs de rijen hengelt.
Klokgelui tijdens het Onze Vader, altijd weer een kippenvelmomentje.
Het kleinschalige van Roderwolde geeft me altijd het gevoel van ‘back to basic’.

Wat een fijne dienst en wat feestelijk dat onze cantorij daar dan zo enthousiast staat te zingen!
Als gemeente zingen we natuurlijk ook een aantal coupletten en ik heb ondanks mijn brakke stem meegezongen.
Voorganger Sybrand van Dijk had het in zijn overdenking over de taal van de macht.
De taal die we de afgelopen week veelvuldig hebben gehoord vanuit de VS. De taal die hele groepen mensen wegzet.
Daarnaast hoorden we wat Paulus zegt over de gemeente: we vormen samen één lichaam en ieder deel heeft zijn eigen taak.
De hand kan niet zeggen tegen de voet: ik heb jou niet nodig en dat kan het oog ook niet tegen het oor zeggen.
Ieder deel van het lichaam is belangrijk.
Elly & Rikkert zongen daar in de jaren ’70 een prachtig liedje over: “Hand, voet, knie, oog, oor, neus, haar, alles is nodig voor elkaar.
En wat voor de gemeente geldt, geldt ook voor onze maatschappij.

Aan het eind van zijn preek vertelde de dominee over die dappere Amerikaanse bisschop Mariann Budde die voorging in de misviering in de Washington National Cathedral.
Trump zat daar op de eerste rij en hij moest luisteren naar haar preek waarin zij nadrukkelijk oproept ’tot genade voor mensen die nu bang zijn.’
Ze sprak over LHBTQIA+-mensen die vandaag schrik hebben, over vluchtelingen die illegaal in de VS verblijven, maar wel in grote getalen jobs doen die de Amerikanen niet meer willen invullen en ze drukte de president meermaals met de neus op de feiten. Trump hield zijn gezicht in de plooi, maar zich lichaamstaal liet verstaan dat hij not amused was. Op zijn eigen platform Truth Social noemde hij de bisschop zelfs dom, ongepast en slecht in haar job. Deze informatie heb ik uit een artikel op de website van Knack, een Nederlandstalig Belgisch weekblad met als voornaamste focus politiek nieuws uit binnen- en buitenland. Wil je het hele artikel lezen? Hierbij een link.

De laatste regel van bovengenoemd liedje van Elly & Rikkert is:
Niemand is minder, niemand is meer,
ieder is nodig bij de Heer.
Liedje even luisteren?
Klik dan hier.