Bij de laatste editie van Holy Stitch had Sjoukje drie gebreide poppetjes mee, die als klein cadeautje bij de troostdekentjes worden weggegeven.
Die kwamen mij bekend voor: onze middelste dochter kreeg als baby ooit zo’n poppetje van de moeder van mijn collega Klaas.
Uit de reacties die middag bleek dat die poppetjes vroeger heel veel gemaakt werden.
Toen ik er op internet zocht kwamen er leuke dingen voorbij!

Op de website Busy Bessy Creatief vond ik bijvoorbeeld deze foto van drie kleine popjes
Het idee is hetzelfde als de popjes van Sjoukje, maar ze zijn gedetailleerder aangekleed.
Als je op de link van Busy Bessy klikt kom je op een blog over die popjes; daarnaast geeft ze aantal links naar andere websites met verschillende voorbeelden.

Verder vond ik de site ‘Blog Lovin’- Blij dat ik brei‘ waarop vier dierenpoppetjes stonden.
Forest Friends.
Och man, dan smelt je toch.
Met mini-kabeltjes aan de voorkant.
En wat een leuke manier om je restjes garen weg te werken!

Op de Duitse website ‘Gemeinsam für ein Kinderlächeln‘ vond ik naast nog een aantal andere voorbeelden een heel handige afbeelding van een basispatroon. Hierbij een vertaling:
Deze poppetjes worden van dun garen eenvoudig rondgebreid (net als sokken): op een rondbreinaald of vier naalden zonder knop nr. 2.5.
Op het schema (de afbeelding hiernaast) wordt met kleuren aangegeven welk gedeelte van het poppetje je aan het breien bent en hoeveel toeren

je daarvoor moet breien. De stippellijnen geven aan waar je de stiksteekjes moet plaatsen voor het verkrijgen van benen en armen enzo.  Je bent niet aan kleuren gebonden, alles is toegestaan.
Als je van die diertjes van de Forest Family wilt maken moet je aan de bovenkant niet minderen, dan stik je de oortjes er zo aan.

En? Wat heb ik gemaakt?
Nog niks.
Er staat nog iets op de pennen en mijn moeder heeft mij geleerd dat ik eerst een project moet afmaken voordat ik met iets nieuws begin.
Eigenlijk hoop dat één van de Holy Stitch-steeksters hier zin aan heeft.
Of één van mijn lezers die hier helemaal enthousiast van wordt en mij een foto stuurt van wat ze gemaakt heeft.

Nog een klein stukje geschiedenis: in Canada heten deze popjes ‘Izzy Dolls’:
Carol Isfeld begon poppen als deze te breien voor haar zoon, korporaal Mark “Izzy” Isfeld, om uit te delen aan kinderen toen hij als vredeshandhaver diende bij de United Nations Protection Force (UNPROFOR) in Kroatië. Hij werd gedood door een landmijnexplosie tijdens die missie op 21 juni 1994.

Na zijn dood bleven Carol Isfeld en haar vrienden “Izzy”-poppen maken om Marks dienst te herdenken. Andere Canadezen deden mee en breiden duizenden poppen die naar kinderen in nood werden gestuurd. Canadese soldaten en zorgverleners geven Izzy-poppen aan kinderen in conflictgebieden en door rampen verscheurde gebieden. Hierbij een link naar de website: Canadian Warmuseum

Nog één foto.
Van dat poppetje van de moeder van Klaas voor onze middelste.
En van ‘oons poppie’* .

* Drents voor baby.

.