Zingen.
Eén van mijn grote hobby’s.
Na de stemproblemen is er wel iets veranderd in mijn eigen zanggedrag, maar inmiddels durf ik wel weer wat ‘zingdingen’ aan.
Onze dominee, Walter Meijles gaat onze gemeente verlaten en hij vroeg het ‘Af&Toe-koor’* om te zingen in zijn afscheidsdienst op 30 maart.
Leuk!
Ik stuurde mijn hele digitale kaartenbak een mail met de vraag ‘Wie doet er mee?” en het aantal deelnemers loopt al mooi richting de 30: wies met!
Die waren er niet allemaal op de eerste repetitie, maar in  zaal 1 van Op de Helte zat al een mooi koor gisteravond.
Deze eerste bijeenkomst noem ik ‘de aftast-repetitie’. Er was nog geen tijd geweest om met de andere gitaristen te overleggen, maar we beginnen gewoon en zien wel waar het schip strandt.

Het ‘Af&Toe-koor’ is geen gewoon koor; het heeft geen dirigent, we doen het met elkaar.
Het schip strandde dan ook regelmatig gisteravond.
‘Amazing Grace’ is bijvoorbeeld een verzoeknummer van Walter.
Ken ik alleen maar in de uitvoering van Elvis en die klonk heel anders dan wat ik gisteravond hoorde toen we het voor de eerste keer zongen…..
We probeerden het vierstemmig, maar “wat is dan de beginnoot van de mannen?”
‘Hebben we geen piano hier ergens?’
Ja, die stond in de gang.
Maar dan moet je wel iemand hebben die daarop kan spelen.
Piety schoot te hulp: “Ik probeer het wel met de fluit”.
Ook de alten kregen hun beginnoot te pakken; na een aantal keren zingen hoorde ik al een voorzichtige vierstemmige versie, maar onze hoop is gevestigd op Jelle.
Die gaat oefenfiles voor ons maken, waarmee iedereen hard aan de slag gaat om haar/zijn partij onder de knie te krijgen.

Bij ‘Abba Vader’ zong ik vroeger met Gerard de onderstem.
Dat gingen de alten nu ook doen.
“Zijn daar geen noten van?”
Nee, die moet ik op gehoor aanleren.
Dat is één van de nadelen van dit koor en misschien ook wel één van de charmes, want kun je geen noten lezen, dan kun je toch meedoen!

De aftast-sessie was wat mij betreft succesvol.
We hebben alle liederen doorgezongen, soms zelfs al wat meerstemmig.
Zelf geniet ik het meest van de ongeorganiseerde groep mensen die zo geniet van het samen zingen; een koor waar je niet op zit maar waar je aan mee doet.
Soms wel en soms niet.
Af en toe dus.

De laatste keer dat het Af&Toe-koor zong was in de ‘Baat-bij-muziek’-vesper.
Dat veroorzaakte toen tranen met tuiten.
Niet omdat het zo slecht was, maar omdat dat voor ons in hectische en moeilijke weken balsem voor de ziel was.
Gemist?
Hierbij een link naar het blog dat ik er toen over schreef.

* Nog nooit van het Af&Toe-koor gehoord? Lees  hier hoe het allemaal begon in 2018.