De derde dinsdag van de maand in de derde maand van het jaar: de derde bijeenkomst van Holy Stitch in 2025.
Je denkt dat je als ervaren handwerkster nu alle textieltechnieken wel zo’n beetje hebt gezien, maar dinsdagmiddag liet Rika ons kennismaken met iets nieuws: kumihimo.
Dat is een Japanse vlechtkunst waarmee je gevlochten koordjes maakt.
“Het is heel simpel, leuk om te doen en niet duur: ik kocht dit pakketje bij de Action voor € 1,99” vertelde Rika.
Meer weten? Hierbij een link naar een artikel over kumihimo op de website Wolplein.nl.

Geke had een leuk ideetje met kiezelsteentjes meegenomen: daar kon je schaapjes van maken.
Om het steentje brei je dan een klein jasje van schapenkleur-garen en met een klein schapenkopje van vilt heb je zo een kleine kudde op een schoteltje staan.
Zwanny verraste ons in deze veertig-dagen-tijd met een combinatie van een pocket-kruisje en een gebedsquilt: voor iedereen had ze een zelfgemaakt exemplaar meegenomen.

Na vier jaar Holy Stitch weten anderen ons ook te vinden.
Akke, PKN-gemeentelid, was haar huis aan het opruimen en vond haar verzameling Ariadne’s vanaf 1964 terug: wie dat wil mag bij haar thuis langs komen om te kijken of er iets van haar gading tussen zit. Als tip-voor-Pasen had Akke een gebreide eierwarmer: een kuikentje uit een Ariadne van 1972.
Voor de liefhebbers: een foto van de breibeschrijving.
Back to the seventies: leef je uit!

Ook Enny, geen lid van onze club, kwam langs met iets.
Zij had een groot borduurwerk gekocht.
“Het stond al even bij Het Goed,  maar niemand kocht het. Vond ik zó jammer. Welke familie doet zoiets nou weg?!”
Als handwerkster kun je je dat niet voorstellen, maar ik wil ook niet weten hoe onze dochters na mijn overlijden met mijn zelfgemaakte spullen omgaan.
Wat voor de één van grote waarde is kan voor iemand anders waardeloos zijn: als je er niks mee hebt, waarom zou je het dan bewaren?
Er kwamen verschillende ideeën voorbij wat je er mee kunt doen, maar Enny gaat eerst contact zoeken met iemand van het borduurmuseum.
Is dat er dan?!
Jah: in Barneveld.
Hierbij een link naar hun website. 

Twee uur zitten we zo’n middag bij elkaar; na een half uur ligt de grote tafel waar we om heen geschaard zitten al vol met van alles en nog wat.
Iemand had een tas vol spullen gebracht die je kunt gebruiken voor kaarten maken, er lagen patronen en breibeschrijvingen van poppenkleertjes, dingen die zijn meegenomen om te laten zien, kortom: zooi. “Wat een chaos is het al weer op tafel” merkte iemand op. Inderdaad. En dan liggen de Ariadnes van Akke er nog niet eens bij…..

Maar wat was het meest waardevolle deze middag?
Iemand vertelde dat ze na het overlijden van haar man in een enorme dip zat.
Dat ze het zo moeilijk vond, het gemis en het alleen zijn.
Geen energie, geen zin in wat dan ook.
Maar ze was er en het was goed.